Sende eksik olan tek þey bir ben'dir gülüm!

Bende eksik olan tek þey bir sen'dir gülüm!

Ben, sen ve biz üzerine bir üçleme yazýyorum. Dün sen’di baþlýk, bugün ben yarýn da biz olacak inþallah! Senli benli günlerden ve hallerden biz olmaya doðru gideceðiz.

-Ben var ya ben! diye baðýrýyordu adam, baðrý açýk içi yanýktý. Sözleri ben kokuyordu üstü baþý sendi ama!

-Ben var ya ben seni çok sevdim be! diyordu içi yanýk sesi yanýk baðrý yanýk adam! ‘Sana bir ben getirdim, sen beni görünce senliðinden utanýrsýn! ‘ Adam hoþ konuþuyordu, kalbe iyi geliyordu söyledikleri, þifaydý aþkta bu tür sözler.

Kalibresi belliydi cümlelerinin, çapý etkiliydi. Sen diye hitap ettiði mahbube de karþýsýndaydý. Ben ve sen yan yanaydý, ateþle barut, gül ile diken…

-Bu kadar ben dolu olduðunu bilmiyordum, dedi kadýn. Hiç deðilse insan bir fýsýldar deðil mi a caným?

Adam bozuk teyp gibiydi.

-Ben var ya ben! diye.

Kadýn ‘yere batasýca’ diye kýzýyordu adama her ‘ben var ya ben’ deyiþinde.

Duy sesimi de anla halimi! Kim saðýr kim lal görsün millet! Bu yürekten çýkan her bir söz kalbe direkt tesir ediyor, beyni uyarýyor, eli ayaðý birbirine dolaþtýrýyor.

Bu dünyada kullanýmý en fazla itici gelen kelimedir Ben! Ýnsanlarýn bencilliðinin, egosunun, kibirli halinin aleni beyanýdýr.

Ben sevdim, ben ayrýldým, ben terk ettim, ben býrakýp gittim, ben farklýydým vesaire vesaire… Ben rezilliktir, acayipliktir, tuhaflýktýr aþkta!

Kadýn bu kadar benleþmiþ bir adama uzun bakýyordu. Ciddi ciddi onu anlamaya gayret sarf ediyordu.

Kadýn adama göre ben dýþýydý. Adam kadýna göre sen dýþýydý. Her neyse, bene gelelim. Gözlerinin içinde ben vardý adamýn mesela! ‘Sana bir ben gerek gülüm’ sözü adamýn gözlerinde baþlayýp yüreðinde bitiyordu.

Ben gerek elbet güle! Güle oynaya ben gerek! Bir bendir tutturmuþum. Ne haldir?

Bana baþlýyorum. Ben tarafý yýkýktýr bu aþkýn. Bu aþkýn bir tarafý sen bir tarafý ben. Bir yakasý sen diðer yakasý bendir. Ne yazýk ki bu aþkýn iki yakasý asla bir araya gelmiyor.

Gelmeler yalan, vuslatlar haram, hicranlar garamdýr.

Zehir zýkkým bir bendir sana filizlenen ve çiçeðe duran! ‘Ben’ seni sevdiðim için önemlidir, ben sen’le itibarlýdýr. Bir yerlerden baþlamak gerekirin ilk adýmýdýr ben!

Ben olmasa sen nasýl olur?

Ben senin ta kendisidir.

Kadýn, adamýn felsefi ve edebi konuþmasýný yazmasýný çok seviyordu ve onu okuduðu kitaplardaki yazarlara benzetiyordu.

Adam, kadýnýn zaafýný öðrenmiþ ve sürekli can alýcý kalp çarpýcý sözler yazýyordu ve ona ithaf ediyordu. Benlik böyle bir þey, sen dünyasýna girebilmek için her türlü þaklabanlýðý yapabilmektir.

Adam esiyordu gürlüyordu; hissediyordu yaþýyordu söylediklerini.

Ben ben olalý senden ilham aldým, senden esinlendim ve sende demlendim bu aþk için. Tadýmý buldum, kývamýna erdim.

Benden kim býkasý deðil mi? Kim çekinesi… Oysa bütün zamanlarý içine alan bir benle sevmiþtim seni. Bir geniþ zaman çekimiydi aþkýn; hepti, herdi…

Bu aþkýn ben tarafý bugün haraptýr, ziyandýr, tarumardýr! Dallarým kýrýlmýþ çiçeklerim kurutulmuþ,  köklerin sökülmüþtür.

Ben bana geldiðimden beri seninleyim. Ben sensiz bir anlam ifade etmiyorum. Bu öyle bir ben ki içimi kaplayan akýl kârý deðil çünkü hep sendir ortaya çýkan. Bir sen faslýdýr icra edilen buselik makamýnda.

Benden sana gelir en güzel þarkýlar. Benden sana ithaf edilir en güzel þiirler. Benlik makamýndan geçmiþim senlik dergahýnda kapý kuluyum. Artýk ne senden bir dýþavurum Ne de benden bir içe vurum!

                        Bu ne kadar bendir sende Allah aþkýna söyle? Biri yanaðýna bir gerdanýna biri   de gözlerine hediyemdir. Neden bu kadar ben topladýðýmý anladýn mý þimdi?

Ben olmasa sen hiçbir þeydir.

Sen olmasa ben bir noktadýr. Bu ne kadar bendir sende Allah aþkýna söyle? Biri yanaðýna bir gerdanýna biri de gözlerine hediyemdir. Neden bu kadar ben topladýðýmý anladýn mý þimdi?

Ben olmasa sen hiçbir þeydir. Sen olmasa ben bir noktadýr.