Bana bir İstanbul çiz mavi ve yeşil
Gözlerinde ki düşleri sökmeli Boğaziçinde ki tuzlu seyir
Uzanıp öpmeli gözlerinden kız kulesinin
Aşkın en bâkir yerinden
Biraz sevecen
Biraz hâkir
Bir poyraz esmeli yedi kuleden
Gözlerindeki delice aşkı sökmeli bırakıp avuçlarıma
Gözümün tutkulu yaşlarını yüzdürmeli Sarıyer’den
Örtmeli yüreğimi Rumeli hisarında bıçak sırtı kesik
Teninin kısrağı haşarılığı gibi
Sarmalı beni delice bir poyraz üstelik
Kıyılar yelpaze
Eser gönül nârıma
Yarı hüsran
Yarı sevinç
Kanaviçe yordamı deniz ve kıyı öylece
Bakışlarımda akşam
Gündüz derin bir ışıklı rüzgâr
Eteklerinde ılgıt ılgıt yalpalayan deniz
Uzağım senden
Sen İstanbul
Ben senden yoksun bir yolcu
Devşirme bir zaferin koynunda ben anlık öpüşler saklanır
Ve utandırır
Meneviş elli bir çocuk belledim…
Sen İstanbul
Ben sana uğrak malum yolcu
Minarelerinde biat
Küskün kaktüsler
Dikenlerinde gül batar
Şimdi yâr çöreklenir bağrıma
Sen İstanbul
Ben yâr/alı yolcu
Son yerden bakışlarımı çekti
Sandalın kuluçkasında hasret
Hasretin heybesinde İstanbul
Gece ilikler hecelerini
Koyaklarında şiir
Dizilir gerdanına inci
Gece İstanbul
Ben geceden uykusuz
Yorgun bir yolcu
Bana bir İstanbul çiz
Hasrettin gölgesinde gemi
Sancak sancak yokuş
Nem salsın gözlerime aşktan bir ağlama
Sen hasretten İstanbul
Ben vuslata dalan bir yolcu
---n u r e t t i n Ö N D E R
--Şiirime yorumuyla değer katan sevgili dost M ehmet AKÜZÜM’E kıyısız teşekkürler