Dokunma yarama yâr!
Bilsen içinde neler
var?
Her mevsim kar her
işim ah u zar
Uzak dursan ne var,
ırak olsan ne de yarar!
Yaram kabuğa durmuş kaldırma kabuğunu yâr
Aşkım mayaya durmuş
Bilsen kime niyet tutmuş,
neye kaymak olmuş?
Yaram derine işlemiş
yüreğim kabuk bağlamış.
Bulaşma bana yâr
Dilinde zehir gözünde
nazar var
Etme beni pazar eyleme
beni azar
Seni görünce yüreğim
kaynar
Aklım karışır elim ayağım
dolaşır
Aşkın sırnaşır
yüreğime sarmaşık olur canın canıma
Karmaşık olur ruhum âşık
olur adım.
Baştan ayağa tuzaksın
Bende aşkından gayri
ne ararsın?
Tehditsin içten içe
bana
Ömrüme doğrultulmuş
bir çift gözsün
Bir tutam saçınla
boğarsın beni aşkına
Bir ela sözünle
yakarsın beni narına
Atarsın beni aşkın
yar’ına
Tutup çekmezsin beni
yarına
Yâr!
Harcarsın acımadan
bozuk para niyetine
Sende arta kalan beni
sana fazla olan beni
Tüketirsin tek tek
ağzındaki onca sözü
Sana sarf edilen
şiiri sana serd edilen nesri
Sana dert olarak
verilen beni…
Yüreğindeki onca aşkı
meşki
Yok yerine bir kafası
tozuk şerefine
Yerle bir edersin
muzaffer komutan meziyetine
Oturursun şapa sonra
şap şap aşka meze olursun
Bakarsın sevene
sevilene mal gibi
Aşka oturursun bir sal
gibi
Dokunma bana yâr
Ellerinde ateş var
yanarım
Bakma bana yâr
Gözlerinde uçurum var düşerim
Adımı anma yâr
Dilinde iğne var
batar canıma
Çıkmaz bir daha kanar
canıma
Yâr!
Sende ne var bana
karşı
Uğruma dökeceğin ne
saklı yüreğinde?
Sarf edeceğin ne
dizelere gebe ağzın?
Hangi izi göreceğim
gözlerinde?
Yâr!
Aşkın varsa derdin
vardır.
Aşkın yoksa derdin
yoktur.
Sen ne de bikararsın!
Sen aşık değilsen söyle kuzum
Sen sahi ne işe yararsın?