Aylin vizelerin bitiþini fýrsat bilerek Nizip’e gelmiþti. Abisinin düðün hazýrlýðýnda bulunmayý istemiþti. Aylin annesiyle birlikte Ayþe hanýmlara giderek birlikte çarþýya çýktýlar. Dünürler hafiften yaðan kar taneleri altýnda sýcak bir tebessümle yürüyorlardý. Atatürk Ýlköðretim Okulu’nun yanýndan geçerken Selma’nýn gözleri pencereleri taradý. Belki Mustafa’yý görürüm umuduyla ýsrarlý bakýþlarýný sürdürdü. Tam bu sýrada yolun kenarýnda duran arabaya çarpacaktý. Ayþe Haným;
-Kýz gözünün önüne baksana! Düðün öncesi sakatlayacaksýn kendini.
Aylin bu fýrsatý kaçýrmadý. Ayþe abla zavallý kýzcaðýz aðabeyimin hasretine dayanamadý ne yapsýn. Aþkýn gözü körmüþ.
-Aylin bak darýlýrým ha!
-Þaka yaptým caným þaka…
Aylin, Selma’nýn koluna girerek neþeyle yürümeye devam ettiler. Uzun çarþýyý geçtikten sonra, belediye binasýnýn yanýndan kuyumcular çarþýna vardýlar. Selma’nýn heyecaný gözlerinden okunuyordu. Iþýl ýþýl parýldayan vitrinlerin önünden geçtiler. Önceden belirledikleri dükkana girdiler. Ayþe Haným içeride tebessüm eden bir yüz ifadesiyle kendilerini karþýlayan orta boylu, saçlarý hafiften dökülmüþ az kilolu dükkan sahibine yönelerek;
-Hayýrlý iþler Ali abi, nasýlsýnýz?
-Sað ol yenge çalýþýyoruz iþte… Siz nasýlsýnýz?
-Eh iyi diyelim de iyi olalým.
-Buyurun ne isteðiniz vardý?
-Kýza biraz altýn alacaktýk. Fatma hanýmlarla geldik.
-Dükkan sizin yenge ne arzu ederdiniz?
Dünürler önceden belirledikleri miktarda altýnýn sipariþini verdiler. Kuyumcu özenle verilen miktarlarý hazýrlamaya koyuldu. Bu arada sýcak çaylar da gelmiþti. Çaylarý yudumlarken Selma’nýn gözleri daldý. Kendisini gelinliðiyle nikah memurunun karþýsýnda görüyordu. Mustafa evet diyordu, sýra kendisine gelmiþti. Tam evet derken Mustafa’nýn ayaðýna basýyordu. Bu sýrada birden tiz bir sesle kendine geldi;
-Ah ! Selma abla ne yapýyorsun ayaðýmý ezdin.
-Þey kusura bakma dalmýþým da birden.
-Anladýk heyecanlýsýn ama bunun þaþkýnlýðýný bizim ayaklardan çýkarmasan. Þaka yaptým ha Selma abla alýnma. Olur ya böyle þeyler.
Bu sýrada kuyumcu altýnlarý hazýrlamýþtý. Aylin;
-Allah güzel günlerde kullanmayý nasip etsin.
Selma’nýn yüzü hafiften kýzarmýþtý.
-Teþekkür ederim Aylin darýsý sana da olsun.
Yok be abla daha önümde uzun yýllar var. Þu okulu hayýrlýsýyla bir bitirelim hele.
Ayþe Haným gençlerin sözünü keserek;
-Hadi býrakýn bakalým konuþmayý, sonra birbirinizi daha çok aðýrlarsýnýz. Bu sýrada Fatma Haným da altýnlarýn parasýný ödüyordu.
-Ali abi kalanýný da gerdanlýðý almaya geldiðimizde veririz olur mu?
-Ne demek ya hiç önemli deðil. Canýnýz saðolsun. Allah hayýrlý kýlsýn.
-Teþekkürler Ali abi hadi hayýrlý iþler, dedikten sonra dükkandan ayrýldýlar.
Ýlk düðün alýþveriþi yapýlmýþtý. Dünürler dükkandan çýktýktan sonra Ayþe Haným;
- Kýza bir de elbiseye baksak mý acaba, diye isteðini soru þeklinde dile getirdi. Bu isteðe hayýr denilecek bir zaman deðildi. Karamboldan bir gol yemiþlerdi. Çýkarken sadece altýn alýþveriþi yapýlacaðý söylenmiþti. Ama kýz anasýnýn isteðine de yok denilmez. Fata Haným;
-Bakalým Ayþe bakalým. Dýþarýya çýkmýþken ona da bakalým.
Selma biraz ürkek ve utangaç bir þekilde;
- Anne þimdilik gerek yok. Düðüne yakýn gelir bakarýz. Hava da soðuk, isterseniz eve dönelim. Fatma Haným;
- Yok kýzým dýþarýya çýkmýþken sana bir de elbiseye bakalým. Senin canýn saðolsun.
-Siz bilirsiniz anne. Bence gerek yoktu.
Ayaklar yavaþ yavaþ Cumhuriyet caddesindeki giyim dükkanlarýna doðru ilerlemeye baþladý. Aylin’le Selma yine kol kolaydý. Dikkatli yürümeye çalýþýyorlardý. Aylin atkýsýný boynuna iyice dolayýp, tekrar müstakbel yengesinin koluna girdi.
Ýlçenin en gözde giyim merkezlerinden fatih Giyim’den Selma’ya þýk ve zarif bir elbise aldýlar. Selma bu elbisenin içinde ayrý bir güzel görünüyordu.
-Teþekkür erdim anne.
-Güzel günlerde giyin kýzým. Hayýrlý olsun.
Elbise paketlenmiþ, alýþveriþ bitmiþti. Hava mevsimin etkisiyle erken kararmýþtý. Dünürler hafiften çiseleyen yaðmur damlalarýnýn altýnda günün yorgunluðuyla haeste aheste yürüyorlardý. Selma’nýn gözleri ýþýl ýþýl parlýyordu.