Online Üye
Online Ziyaretçi
ÇİLE SEMTİ SAKİNLERİ
Çileliyim ben,
Çilenin içinde açmışım gözümü. Buradayım kendimi bildim bileli. Evler yumak yumak çile doludur burada. Çilenin en derin gözyaşlarında yüzerek geçiririz hayatımızı. Konu komşu, çoluk çocuk hepimiz severiz birbirimizi. Küçük bir bakkalımız var dar sokakta. Önünden geçtiğin an mutlaka bir şeyler bulursun avuçlarında. Çok cömerttir bizim bakkallımız. Gelene geçene çile dağıtır durur.
Bir de karakolumuz var sokağın sonunda. Ben pek sık giderim oraya. Serzenişlerimin ifadesini isterler. “Çilenin içinde nedir senden çektiğimiz” diye kendileri serzenişte bulunur bu sefer. Baş edemediklerinde savcılığa sevk ederler. Susarım karşısına çıkınca hâkimin sonra da salıverirler beni iyi halimden.
Vefalı çok dostum var bu semtte. Hasret, Hüzün, Acı, Keder… Hiç ayrılmayız birbirimizden. Birimiz bir yüreğe düşse hepimiz atlarız ardından.
Bizim Hasret âlem adamdır. Vuslat da vuslat diye diye ölecek aşkından. Vuslatsa gördüğüm, bildiğim, tanıdığım en inatçı, en acımasız kadındır. Bir kere gelse ya. Nerdeeee. Nuh diyor peygamber demiyor Vuslat Hanım. Bizim Hasret de ne yapsın yana yana hala bekliyor Vuslat’ını. Bilse Vuslat’ın gözü yükseklerde. Eli, ele dokundurmanın ötesinde eli paraya dokundurmakla geçimini sağladığını kendi gözleriyle bir görse. Hasret, hasretliğinden utanır belki ama hiç değilse bu kadar yanmaz içi be.
Hüzün bizim semtin kızıdır. Çok narin, çıt kırıldım, suskun biridir. Gözyaşları nöbet tutar daima gözünün kıyısında. Bazen yanından geçerken yanlışlıkla elimiz değse başlar hemen ağlamaya. Yetim düşlerini anlatır arada bir. Dayanamayız koşarız hemen çilenin gözyaşı havuzuna. Serinleriz, atarız içimizdeki yangınları. Avazımız çıktığı kadar bağırırız. Sonra biz yine karakolda…
Acı, semtimizin delikanlısıdır. Mangal gibi yüreği vardır. Misafirliği pek sevmez, gitti mi yatıya kalır. Üç gündür bizde kalıyor mesela.
Keder, serkeştir biraz. En çok onunla yatarız nezarethanede. Dostluğumuz hiç bozulmadı bugüne kadar. Kaderden geldiğini söyler durur. Öyle bir coşturur ki insanları, kimini sızıncaya kadar içirir, kiminin hücre ayarlarıyla oynar kriz geçirttirir. Benimse kalemimi güçlendirir. Onun için severim kendisini.
Daha çok dostumuz var bu semtte. Lakin anlatamam. Peşimde biri var. Birazdan gelirse hepimizi kovar. Bizim semtin belalısıdır bu AŞK. Ne zaman gelse hepimizi yok eder, tozu dumana karıştırır. Onun için o gelmeden dostlarıma gidiyorum.
Bu arada ben kim miyim? Çile semtinin çilekeşi YALNIZLIK.
Elvin ELVİNCE
Temmuz 2013