DOST YA DA SEVGÝLÝYSEN...

Dost ya da sevgiliysen, olma sevgide akim

Ýçimdesin daima, zihnim senle uðraþýr
Kuþatýp her taraftan sensin gönlüme hâkim
Dedim sana kaç kere dostlar neden baðrýþýr
Tatminkâr cevabýn yok, susmayý da bilmezsin
Bir hata yaptýk diye yazdýðýný silmezsin
Oysa dostun gözleri her dem rahmetle ýþýr

Ellerin aç huþuyla tut yakala havayý
Dost ya da sevgiliysen, giderirsin zorluðu
Bu sahra gecesinde gözle gökteki ayý
Yaslan kum tepesine dinle cümle varlýðý
Ýncecikten eserken çöldeki soðuk rüzgâr
Ýçine iþleyecek ruhun duymasýn efkâr
Gafletten uzak dur ki çekmeyesin darlýðý

Çöl gibi tenha olma, gece gibi karanlýk
Aldýrma fit verene sen her zaman ol açýk
Dost ya da sevgiliysen, duyma ele hayranlýk
Hayra açýlýr kapý, gördüðünde durma çýk
Zamaný kavramak zor, kavrayanlar aþarlar
Aþkýn olup âlemde ebediyen yaþarlar
Yumaklanmýþ duyguyu anlamaz aklen kaçýk

Saðmallar gibi olup her zaman saðýlmadan
Kapýlýp da yellere ne gelirse bahtýma
Deyip de sürüklenme kum gibi daðýlmadan
Dost ya da sevgiliysen, dikkat eyle ahtýn’a
Gözleri ýþýmakta görürsen vahþi varlýk
Taþ olmazsan yerinde kan akar ýlýk ýlýk
Ve aldanýp aldatma güvenme boþ tahtýna

Güle bak, kanadýnda kan damlar, söylenen bu
Sele bak arkasýnda býraktýðý mil ve kum
Bülbül mü olacaksýn, gül mü; sanma bu tabu
Ezelden yazýlmýþtýr kabul et gözünü yum
Dost ya da sevgiliysen, her þartta göreceksin
Yolu seçme hakkýn var, yakinen ereceksin
Silkin þu pintilikten, deme “geliyor uykum”

“Yok” der, yeminler verip, yine eli ararsýn
Silemezsin aklýndan; eller ki, iffetsizken
Gidip, gelip ha bire el yarasý sararsýn
Ruhum böyle aðlarken, hislerim de titizken
Aradýðýn nedir ki, söyle nedir maksadýn
Dost ya da sevgiliysen, gizlemeden ön adýn
Damla olup yýkmazdýn, sen-ben bütün ve bizken

“Dost ya da sevgiliysen, gör bak caným yanýyor
Saðýr bir gönle düþmüþ için için kanýyor.”

(31.05.2011 / Elazýð)

Güneri Yýldýz