Gönül
ki içinde ateş yanar, har har
Üşüyorum
sanki üstüme yağıyor kar
Nazlı
yar bakıyor uzaktan bana
Gidemiyorum
yanına içim yana yana
Ol
canan gülümser mi beni görünce
Bende
severim onu her gördüğümde öpünce
Avuç
içi kadar yürek aşk için atar
İnanın
kalbe hep mutluluk katar
Aşk
ateşidir gönülleri yakan
Hayatın
içine hayat katan
Gözlerim
ufukta beklerim nazlı yari
Gelmezse
ağlar yüreğim durmaz gayri
Tam
bir muamma bilinmezlik hayat
Olduğu
gibi yaşa içine az kat kendinden tat
Hayat
bazen bazen tek olursan üzdürür
Dostun
yaren varsa berabersen çoğu zaman güldürür
Bunalırsın
tek başına kalırsan kahrından ıssız ıssız
Bak
gökyüzüne hep yana yana doğuyor tek değildir yıldız
Gönül'kü
içinde kor alevler yanar
Yakar
ki içinde aşkı taşıyanı sanma ki hep ağlar
inleyen
feryat eden aşkta bulmaz sefa
Gönül
yari görünce çeker zevki sefa
Var
kalbinde bırakma imanı
Bak
gelip geçiyor ömrün zamanı
Ufukta
doğan ışık kararıyor bak
Var
git Allah ile ol kalbini onun ile yak
Olmazsan
Allah ile nefsini kapar şeytan
O
zaman gözlerinde yaş yerine akar kan
Şeytan
zalimlikle meşguldür yoldan çıkarır
İman
zalimleri şeytanı Allahın izni ile çamura batırır
Kuvvetli
olunca iman şeytan kaçar bucak bucak
İman
ile sar insanları sar kucak kucak
Kaçma
sende insanlarda bucak bucak
Gel
ey canan sarılalım öpüşelim kucak kucak
İlahi
ateşin feyzi alevi sarmaya görsün bedeni
Sabahlar
ganimettir ilahi aşkın feyzi için göreni
Seni
her şeyinle sevdim ben ey canan
Senin
için kalbim her daim yanan
Tut
dedim ellerimden, çıkar beni bu kör kuyulardan
Duymaz
gayri sırt çevirdi canan bakmaz artık yüzüme ovalardan