Gönül çeker dertli dertli ahu zar
Yar sanır neşemde gülerim derdimi
anlamaz zalim yar
Nalân ağlar gözlerim feryadı figanımla
sönen aşkımın derdinden
Şakıyan dilim, duvar olmuş dillerim
lal sensizliğin kederinden
Kaldırımlar kapkara hüzün, gümüş
kumsallar döndü çöle
Islak kaldırımlar da çıplak kaldı
yüreğim hasretinde ıssız gecelere oldum köle
Ayrılığın soğuk yüzü ruhumda kin
kusar beddua eder sana
Mahzun bir yetime dönüştüm ızdırabın
ummanında yana yana
Sanma ki sende güleceksin ben bu
halde yanar iken ağlar iken
Uzandıkça sensizliğe içimi keskin bir
bıçak saplanıyor diken diken
Sende benim gibi yan gülmesin yüzün
tükenişe dönüşsün beklemelerin
Korku sarsın bedenini ruhunu benim
gibi kahroluşla yansın hayallerin
Çünkü gittin bile bile seni sevdiğimi
bile bile gittin
Yan kahroluşla benim gibi ömrün son
bulsun kahırla bitsin
Bir yağmur yağışında elele
yürüyüşümüzde gülerek bakardı gözlerin
okşardım başını her yağmur yağışında
sevgi dolu ellerimle sende yanağıma buseler dizerdin
Nasılda kandırdın beni sözlerinle gözlerinin arasına gizlenmiş yalan hayallerle
gülerken
Uzandıkça sensizliğe içimi keskin bir
bıçak saplanıyor diken diken
Sende benim gibi yan gülmesin yüzün
tükenişe dönüşsün beklemelerin