ASRIN MECNUN’UYUM
Al kalemi eline yaz sevdaya nameni
Akıtma gözyaşını yaralı kalp üstüne
Önce duanı oku sonra da dile, beni
Rab’den izin alarak koş gel gönlüme tüne
Yaz Leyla’dan, Şirin’den, yaz da rüzgârlara ver
Aşkların tarihine kalsın bizden bir delil
Ben asrın Mecnun’uyum dur ağlatma ara ver
Bir kerecik gelsen de gönlüm olmasa melül
Atan yürek duyar da dillendirmez bu sesi
Denizde balık gibi yaşayamaz özgürce
Şair âşık olunca çekemez gözden sisi
Yaşar köksüz ot gibi, bağırmaz asla gürce
Kal, yalvarıyorum kal sahibesi gönlümün
Sen ol kalan zamanda yaşayacak o handa
Dal içime, durma dal can tanesi gönlümün
Boş ver geçip gideni boş ver otur bu canda
Ressam ol aşkımızın resmini çiz görünsün
Nesiller bizden sonra bakıp yolunu bula
Sevdayı yok sayanlar sonsuza dek sürünsün
Fırçanı serbest salla, aşkın rengiyle bula
(04.04.2011 / Elazığ)
Güneri Yıldız