Online Üye
Online Ziyaretçi
Benimdi; sadece benim sahil.
Benimdi kayalar, taşlar, kumlar.
Benimdi AŞK!!!
Şehvetle kavuşmuştu su ve toprak, dünyayı hiçe sayarak.
Parsellemişler güya; kalpler çizmiş, isimlerini yazmış aşıklar.
Benim diyordu su; bu aşk benim.
Sizinki hikaye.
Ve aşkıyla yalıyordu kısık bir sesle nefes nefese.
Direnmiyordu kumsal.
Kocaman bir kucak olmuştu suya.
Her gelişinde sevgiliyi hasretle sımsıkı saran, onu her hücresine alan.
Ve doyasıya kucaklayan.
Bir ben yalnızdım.
Benimdi yalnızlık; ağır, acımasız ve sağır.
Songül Bulut