Sen İste Ben Ölür/üm
Veda etmeden düşün, sensin hayalim düşüm,
Gitme, ben sensiz yalnızım, kimsesiz, öksüzüm
Vuslatı özleyip yollarda kalmasın gözüm,
Bırakma gurbet eller de, gülsün benim yüzüm.
Gönül bağın da açamayan gonca bir gül üm,
Çorak toprağında, sevgiden yoksun büyürüm
Yağsa da aşk yağmurun, ben sensiz kötürümüm
Bir ateşteyim yanarım, yok dumanım, külüm.
Boşa geçti yıllarım, tükendim, bitti gücüm,
Yaşadım saymıyorum, sensiz geçen bir günüm
Umudum, arzum yeşerse de, ben yine güzüm
Lâl oldu sustu dilim, şimdi herşey kördüğüm.
Her defa sana kanmakta nedense şu gönlüm?
Sensizliğin koynunda harcanmakta mı ömrüm?
Gündüzleri hâyel, gece düşümde görürüm,
Bir katre sevdan yeter, sen iste ben ölürüm.
Fedai Güven
Not: Şiir 14'lü hece ölçülü(Vezinlidir)
(
Sen İste Ben Ölür/üm başlıklı yazı
Fedai GÜVEN tarafından
23.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.