Bilinmez nerede, hangi yoldasın?

Bilmeden gittiğin yaban eldesin

Gözlerin nemli, gülüşlerin yarım

Kim bilir sevmediğin hangi koldasın?

 

Paramparça gönlünde fırtına kopuyor,

Silinmez anıların gözyaşların akıyor

Sen bir ummansın, ben ummanda damla,

İstemesen de bütün yollar sana çıkıyor.

 

Sevebildin mi hiç, güldü mü yüzün?

Nasıl başladı, ne zaman biter bu hüzün?

Kimler seni sevdi, sen kimleri sevdin?

Hangimizeydi ilk, kimeydi son sözün?

 

Ayni melek bedeninde mutlu muydun?

Göremediğin gelecekten umutlu muydun?

Adam yerine koyduğun kahpe dünya da…

Belki bir gün… Aradığını da bulurdun.

 

Gönlüne giremedim, günlere sığamadım,

Haykırdım sesimi kimselere duyuramadım,

Sevdan kordu, alevsiz, dumansız yandım,

Bedenim bende ama… İçinde ben kalmadı.

 

Açılmamış gonca güldün, soldurdum!

Ayrılık buseni ayrılmadan kondurdum,

Bitmesin sevdamız, tek gitmesin diye…

Ben onu tuttum! Yüreğime doldurdum.

 

 

 

 

 

 

( Oxana başlıklı yazı Fedai GÜVEN tarafından 17.12.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu