Sebepsiz öfkeler

Saklýyorum içimde.

Yerli yersiz serzeniþler,

Atmaya kýyamadýðým

Hayal kýrýklýklarý

Acý verse de…

Belki de kýrýlganlýðýmýn

Ýz düþümüdür, biriktirdiklerim;

Aþka dair, hayata dair;

Ya da mihenk taþýdýr,

Hüküm süren terk edilmiþliðimin.

Kim bilebilir ki,

Söylemediklerimi,

Hatta dile getiremediklerimi;

Ben bile

Ýtiraf edemezken kendime…

Sona erer mi,

Tahayyül edemem ki.

Belki þimdi

Yaþarým biriktirdiklerimi,

Ya da bir ömür boyu.

Ýstem dýþý,

Bazen nefsimin,

Bazen çelik gibi

Ýrademin eþliðinde.

Bir çeliþki zinciri

Hüküm sürmekte;

Zihnime hükmeden

Kalbimin dili,

Zaman zaman ise

Tam tersi,

Amansýz bir savaþ

Bitmemeye yeminli.

Dingin bir hayat

Tek temennim,

Fakat mümkün mü,

Cezalandýrýlýrken,

Benden baðýmsýz

Tüm hislerim

Ve kurudu artýk göz pýnarlarým.

Bilirim, hissederim;

Yolum Hak yolu;

Yanýmda, önümde, baðrýmda.

Deðmez biliyorum,

Hiçbir þey vefasýz kullara.

Baki kalan tek þey

Bu gönülde;

Rabbime çaðlayan

Sevdam, itikatin eþliðinde.

Hayat veren bana,

Gücüm tarifsiz,

Yaþarým bu emsalsiz coþkuyla.