EVLENİNCE

 

Boğum boğum dudakların,

Kaşların keman yayı.

Kıskandırır nurundan,

Gözlerin gökteki ayı.

 

Yalnız endamına değil,

Aldandım şirinliğine,

Yüzün güzel, gönlün değil,

Bilemedim evlenmeyince.

 

Nikâhta kerâmet derler,

Maziden mi acaba?

Islandı bende ne ümitler,

Kaderimden mi acaba?

 

Kilimledim dünyayı ayağına,

Düşmeden yürüyesin diye,

Bir kız bir oğul verdin ama

Beni de bırakmadın bende.

 

Yaşım erdi kemale,

Paylaşamadım sevincimi.

Gez, eğlen ama dinle;

Sevmiyorum gayrı seni.

 

Ne evet dedin doğruya,

Ne yalanladın yalanı.

Anlamıyor musun bu dünya!

Sen kaybettin kocanı.

 

Elvin ELVİNCE

(İki Kapı Arası)
2003

( Evlenince başlıklı yazı Elvan USUL tarafından 22.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.