Girmişsin gönlümün sırça köşküne
Başlamış ruhumuz aşkın meşkine
Kirmanın olmuşum artık aşkına
Sakın ayrılıktan söz etme emi
Aklın sınırında tutuldu yönüm
İsmini andıkça kayboldu ünüm
Sensizlik anında zehrolur günüm
Seninle baharı güz etme emi
Ümidim oldun da gönlüme düştün
Ne engel var ise yılmadın aştın
İçimde dağları aşkla dolaştın
Sözcükler biz iken siz etme emi
Dokundun gönlüme başıma taçsın
Hastaysam nefsime eşsiz ilaçsın
Aşk tekil değildir bana muhtaçsın
İçim ürperiyor cız etme emi
Naz etsen de aşkım yolunda seyyah
Hazırdır emrinde dönerim segâh
Gelip de neşteri vurmadan cerrah
Yaklaşsın sınırlar uz etme emi
Eksik kalan neyse bulup tamlayan
Şerha şerha akıp aşkla damlayan
Yüreğin ritminde huzur demleyen
Karda yürür ol da iz etme emi
Sen ruhuma aşksın aşkıma çare
Yokluğunda n'etsen Âdem biçare
Dünyanın od ’una yandığım çıra
Parlıyor aşkımız toz etme emi
İçim alev alev buz etme emi
Âdem Efiloğlu