Masumdu beyaz
Siyahın gölgesi düşene kadar..
AH beyaz AH!
Çok zordu hayat senin için,
Biliyorum..
Ok gibi saplanacak siyahlar bağrına..
Belki bazen grileşeceksin..
Bazen de döneceksin tam siyaha..
Ama n’olur özünü yitirme..
Özün beyaz kalsın
Bağrın açık kalsın şeffaflığa..
Ve n’olur kırmızıya bulanma..
Kan kokusu değmesin yüreğine..
Kirlenme kırmızıyla
Siyahla kirlendiğin kadar.
AH ! beyaz AH!
Özgür düşlerimin adı,
Sade sevdalarım adı..
Ben gözlerime beyaz sürmeler çektim
Siyahı yok etme adına..
Bir de kırmızıyı sokma hayatına..
AH! Beyaz AH!
Senli dünyalarımı birleştirdim
Beyaz papatyalarla,
Beyaz sayfalar araladım tekrar tekrar..
Yitme beyaz,gitme bizden..
Ayaz değmemiş,güneş değmemiş
Gecelerimizi aydınlat..
NİLÜFER ZONTUL AKTAŞ
