EPİK ŞİİRİM
Ben senin lirik
şiirindim;
Sevgiyle,
coşkuyla,
Heyecanla dile
getirdiğin cümlelerin,
Ünlemli
ifadesiydim...
Utanarak
baktığın gözlerime,
Dolu dolu
baktığın gözlerle koydun noktayı,
Beni sildiğin
gün!
Oysa ben, hiç
bir didaktiğin etkisinde kalmamıştım;
Öğüt vari
cümlelerden yana olmamıştım.
Deve kuşu
misali kuma gömdüğüm kafam var ya...!
İşte onun içi
de, en az kalbim kadar seninle doluydu...
Ben, kimsenin
dilini bu aşk için yormamıştım.
Çünkü sen benim
açtığım sayfanın, en okunaklı,
En dokunaklı
sözleriydin!
Savaşın
ortasında bir aşk romanı,
Fethettiğin
kalbimin kahramanı,
Ardında
bıraktığın soru işaretleri ile
Dingin
yüreğimin orta yerinde,
Fırtınalar
koparan epik şiirimdin.
Bir
zamanlar yazdığım satirik şiirlerimin,
Hiciv dolu
sözlerindeki beyaz atlı prens,
Hiç öpemediğin
alnımdan vurdun beni!...
Havva KAYA
İSTANBUL