Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevgilim aşk adında içimde bir yara var
Kaçıp kurtulsam desem söyle bana nere var
Çaregâhım sensin bil, bir tek sende çare var
Bu sızı içerimi dilim dilim bölmekte
Yoksun ya kelebekler yaseminler ölmekte
Tutkulu şiirlerin adresi çargâhısın
Kaybolmuş evrenimin yittiği dergâhısın
Sen içimin buğz eden sindiği ervahısın
Semazenim çevrede aşk ile dönüyorum
Mecnun bilmez yanmayı tutuştum yanıyorum
Bir umut ekseninde girdabına tutuldum
Bazı görmedin beni bazı da unutuldum
Yalnızlık kader oldu acınmadan itildim
Dört gözle bekliyorken vuslatın saatini
Dinledim ney sesinden yokluğun naat’ını
Her doğan yeni güne tebessüm ettim durdum
Sesin soluğun yoktu beklemekten kudurdum
İçimde sorulara cevabı kendim verdim
Kederleri yükledim kahredip yüreğime
Dünya çöker üstüme varmazsam ereğime
Âdem Efiloğlu