Çiziyorum Ömrümün Üstünü
Durgun gecenin uğultusuna yaslanmış bedenim,
iteklemeyle hareket ediyor sanki düşlerim...
Bitmiş bir seni yaşamak için direniyor hayallerim,
canlı kalan her damarıma şırınga gibi saplamak istiyorum seni
ve artık hiçliğe fısıldıyorum noktaları kayıp cümlelerimi...
Zehrine karıştırıyorum yüreğimi, saatler ilerledikçe yavaş yavaş kesiliyor nefesim...
Dibe vurmuş sensizliğin yüzüne susuyorum,
bir bir soluyor gözümün önünde ruhum...
Son damlasına kadar hissediyorum yalnızlığı,
nerden geldiğini bilmediğim bir gözyaşı damlıyor gecenin ortasına,
heryer talan oluyor buğulu bakışlarımın ardında...
Yaşayamadıklarımı yüklüyorum sırtıma hiç usanmadan,
biriside sen oluyorsun canımı en çok acıtan.
Dinmeyen bir çaresizlik var her keliememde artık...
Hissediyorum zamanımın dolduğunu,
gece bitmek üzere...
Çiziyorum ömrümün üstünü bir solukta,
sabahı beklemeden gidiyorum...
Güneşin o büyük ışığına gerek yok kaybı görmek için,
ay ışığı yeter bana, gölgemde kaybolmam için.....
HACER TİLEV
(
Çiziyorum Ömrümün Üstünü başlıklı yazı
hacer-tilev tarafından
4.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
