Yüreğimin Kıyısı
Uyanışların en tazesi ile gelsem sana;
Baharda çiçeklerin tomurcuk açması gibi yenilenerek.
Gözlerimde yıldızlardan kalma ışık pırıltılarıyla,
Düşlerim ve ben yola çıksak olurmu memleketlim
Yüreğimin kıyısında sakladığım sevgim ile dayansam kapına kabul edermisin?
Anam yok yanımda dizlerine yatıp dert yanayım
Babam yok sığınıp , sırtımı yaslayayım.
Bir kalbim var kırık dökük…
Yetim bırakma ellerimdeki umudu,
Öksüz gibi yarı yolda koyma.
Bir de sen varsın yüreğimin en kıymetli yerinde.
Sevda gururludur ben gibi anlatmaz,
Çökmez dizleri üstüne.
Sen yine de yakasını bırakma,
Bir daha ki sefere diye erteleme.
Bahar ertesi hazandır.
Memleketine hasret gurbetçi misali viraneyim,
Fırtınalarda kaybolmuş divaneyim.
Eski taştan yollara bile hasretim.
O sokaklar tanımaz beni, bilirim
Hatırlamaz o eski bayram coşkularını.
En taze uyanışlarla gelsem kabul mü?
Bu; en derin sevdalardan öte memleketlimin özlemi…
İzmirli Nazlı
(
Yüreğimin Kıyısı başlıklı yazı
NazlıKaragöz tarafından
6.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
