Online Üye
Online Ziyaretçi
Yüreğim yangın yeri;
üzdüler beni anam
Sanki bir denizdeyim, dalgalar çok kabarık.
Birşeye yaramıyor incitmekten imtinam
Sokuldum bir sineğe; her tarafım ısırık.
Ne zaman hazân esse demini alır keder
Boğazımda düğümdür bir amansız hıçkırık
Deme ki bu imtihan; biliyorum...bu kader
Nere baksam hep o yüz, hep o aynı şımarık.
İşte böyle günlerde, sessizce kaybolurum
Gezerim ısız yerde; göz mahzûn gönül kırık.
Yalnızlar listesine gönüllü kaydolurum
Yarama derman olur gözyaşım ve ayrılık.
Çok kez açık kapıdır kaleme düşen vedam
Kimseler sormaz bile, neden gözüm kızarık.
Perdeyi çeker zaman, duyulmaz olur nidam
Sebep; çektiğim çile, bir çift çamurlu çarık!
Mecit Aktürk