Pehlivan deyince koca yiğitler
Çıkarlar yemyeşil çimin üstünde
Hocalar yiğide taktik öğütler
Çökerler yemyeşil çimin üstünde
Dökülür tepeden saf zeytinyağı
Sıvazlar vücudu baştan aşağı
Göğsünde parlarken ebemkuşağı
Şakırlar yemyeşil çimin üstünde
Çığırtkan sesiyle verirken gazı
Her biri koy verir yiğit avazı
Isınır vücudu bacaklar pazı
Akarlar yemyeşil çimin üstünde
Bir süre ısınıp volta atarlar
Rakibin gözüne çalım satarlar
Hareket üstüne hava katarlar
Çıkarlar yemyeşil çimin üstünde
Usulca tutuşur kispetten eller
Kendini şarj eder konuşur diller
Kündeye düşünce yerdedir kollar
Yıkarlar yemyeşil çimin üstünde
Hızlanır davulun gürleyen sesi
Tıslıyor yiğidin yorgun nefesi
Elense vuruyor dağlar efesi
Tıkarlar yemyeşil çimin üstünde
Biri galip gelir güreş sonunda
Sevince boğulur rakip yanında
Dostlukla elleri sulh meydanında
Sıkarlar yemyeşil çimin üstünde
Spor centilmenliktir öyle olarak
Meydanda olanlar orda kalarak
Galip gelse bile gönül alarak
Bakarlar yemyeşil çimin üstüne
Âdem Efiloğlu