Seni seviyorum bir davettir
Davete icabet etmek
Aşkta gerektir.
“Gülüm olur musun? ”demiyorum sana
Biliyorum sevmezsin gülü, bir de bülbülü…
O zaman “Papatyam olur musun?” diyorum sana
Seviyorum olur musun?
“Seni seviyorum” u cümle âlem biliyor da bir tek sen bilmiyorsun
Bu sana olan protestomdur, tavrımdır, postamdır.
İnsan sevdiğine kızar mı, isyan eder mi, gönül koyar mı?
Seni sevdiğim kadar kıskanıyorum,
Kıskandığım kadar kızıyorum,
Kızdığım kadar da kaçıyorum işte!
Yokluğunda bile sen varsın aklımda çıkmayan
Yok mu bunun bir çaresi?
Yatıyorum sen kalkıyorum sen
Gidiyorum sen geliyorum sen
Yok mu bunun bir sefası?
Seni seviyorum
En güzel yorumum bu
Başka söze lüzum yok!
Başka akla ihtiyacım yok, başka aşka!
Sensizlik ne hakla!
Bilsen sensizlikten ne kadar da bıkkınım
Ne kadar da sıkkınım
Ben tek sana yatkınım
Sana yakınım.
Yoksun ya, bundan ne kadar da mağdurum,
Ne kadar da mahzunum, ne kadar da masumum?
Seni seviyorum bundan sana bile ne?
Ne kadar gururluyum bilsen,
Ne kadar cakalıyım seni sevdiğim için,
Ne kadar fiyakalıyım ne kadar havalıyım.
Senden ve sevmekten geliyorum
Yorgunum seni sevmekten,
Yoğunum seni düşünmekten.
Fikrin var mı acaba?
Bu ne kadar sevmektir, ne kadar sana gelmektir
Aklın alabilir mi?
Seviyorum dünden daha çok böyle sevmek yok…
Böyle kanmak yok başkasına… Örneği var mı?
“Seni seviyorum” u cümle âlem biliyor da bir tek sen bilmiyorsun
Allah canımı alsın da öyle mi inanacaksın?
Öyle mi bileceksin ha?
Böyle mi ikna olacaksın?
Cenazemi mi göreceksin?
Ve beni gömeceksin!
Böyle mi seveceksin ha?