Sana hak vermiyorum
Sonra peşine düşmem gerekiyor geri almak için
Kendi vicdanımla rezil oluyorum
Belki de beni anlatabilecek en mantıklı cümle bu şimdi
Vicdan!
/Vicdanı olmayan hiç kimse sevemez biliyor musun?/
Sana bırakıp gittiğin bir adam resmi çizeyim;
Güneş'i soğuk bir tarafından tut ve çek
Sonra insanlar...
Öyle kalabalık olmasına gerek yok
Köşe başındaki şu ihtiyar
Boyacı çocuk
Ve yerlere savrulmuş gazete parçaları yeterli benim için
Gökyüzü parçalı bulutlu
Toprak nemli olsun
Ağzımda nicedir bırakmaya çalıştığım sigara
Çok sert fırça darbelerine ihtiyacım var
Giyotin , asma kafes ,çarmıh... abartılı olabilir
O kadar zalim değilsin elbette sen , sadece bırakıp gittin
Peki , aşağılama maskesini bilir misin ?
Orta Çağ dünyasında kullanılan bir işkence aleti
İşkence deyince hemen acıyı düşünürsün şimdi sen
Kan , parçalanmış insanlar ...
Oysaki gururuyla oynanması ,bir insana en büyük acıyı verir
Sahi sen gurur nedir bilir misin ?
Bazen aynanın karşısına geçip seninle konuşuyorum
Gözlerimi kapatıp
Bu çok büyük bir acı
Beni o an öyle görenler deli diyorlar
Anlayanlar ise çaresiz
Yani ya deliyim ya çaresiz
Ya da sadece deli !
Son bir şey;
Bir zamanlar daktilolar vardı ,hatırlar mısın ?
Hani yanlış bir harfin bile koca bir kağıdı çöp yapabildiği ciddiyet sahibi makineler ...
