Bu bir aþk yazýsý olup okuyanlar için tehlike arz etmektedir.

Bu yazýyý okuyanlar bilerek bu suçu iþlemiþ kabul edilmektedir.

Bu bir uyarýdýr, bu uyarý aþk kaçkýný bir toplumun uçarý çocuklarýnadýr.

Bu ülkede aþký yazmak ve yaþamak suçtur.

Ve bu suçu bilerek iþliyorum her an. Güle oynaya bu suçu üstleniyorum. Baþka sözüm yok! Razýyým aþkýma! Var mý bencileyin kabullenen suçunu! Delillere lüzum yok yazdýklarým belgedir. Gözlerim ve sözlerim ispatýdýr aþkýn.

Bu ülkede âþýk olmak,  âþýk olunmak, aþký yaþamak ve yazmak da en az küfretmek kadar suçtur. “O âþýk!” ibaresi tehlikeli bir þeymiþ gibi insanlarýn alnýna sürülüyor kara bir leke olarak. “O âþýk gerisi çatal kaþýk” diye ti’ye alýyorum bu þekilde düþünenleri.

Âlemin özü aþktýr, okuyan bilir, gören.

Bu ülkede ciddi bir aþksýzlýk sorunu var. Ýnsan en çok yokluðunu çektiði þey üzerine düþünür sorgular.

Adam öldürmek iyi bir þey mi? Hýrsýzlýk yapmak, gaspa bulaþmak, darp etmek? Yalan söylemek, haksýzlýk yapmak, zulmetmek? Bu suçlar âþýk olmakla ayný kefeye konuluyor gibime geliyor.

Oysa en çok satan kitaplar aþký anlatýr ülkemde. Mutlaka kýyýsýndan köþesinden, adýnda sanýnda bir þekilde aþk sözü geçer her kitapta. En çok izlenen filmler de aþký anlatýr. En çok dinlenilen þarkýlarda da aþk vardýr.

Ne geliyorsa baþýmýza aþksýzlýktan geliyor da farkýnda deðiliz. Ve aþk bir öcü gibi algýlanýyor. Bir suçmuþ gibi insanlarýn yüzüne vuruluyor.

Aþk yazýlarý þahanedir bahanesi ise Orhan Veli’dedir. Üstat ne de güzel söylemiþ evvelden:

“Bütün güzel kadýnlar zannettiler ki

Aþk üstüne yazdýðým her þiir

Kendileri için yazýlmýþtýr.

Bense daima üzüntüsünü çektim

Onlarý iþ olsun diye yazdýðýmý

Bilmenin.”

Yazýlarýmla ilgili olarak en çok karþýlaþtýðým soru þu:  “Aþk yazýlarýný kime yazýyorsun?”

Baþka bir arkadaþým bana þöyle demiþti: “Yazýný okuttum bir arkadaþa, kesin bu bunu yazan âþýktýr, dedi bana.”

Baþka birisi de “Hikâyenizde siz benim ve niþanlýmýn adýný kullanmýþsýnýz, hayýrdýr!” demiþti.

Baþka birisi de benim için “O hep aþk yazýlarý yazýyor.” diye söylemiþmiþ.

Baþka bir yorumda “Uzun yýllardýr sizi takip ediyorum ama samimi bulmuyorum” diye yazmýþtý. Uzun yýllardýr yazýyor olduðumu kabul ediyor ve ayný þekilde yazýlarýmý okuyor çekinmeden, iþte samimiyet budur!

Bende diyorum ki aþk yazýlarýmýn muhatabýný merak ededurun, o kendisini biliyor! Ýçinize bir kurt düþtü deðil mi yine?

Bu kadar uzun soluklu bir aþký taþýyabilecek yürek azdýr. Rabbimi seviyorum ve Rabbimle beraber yarattýklarýný da! Yanlýþ mý bu!

Aþk üzre yazmak suç deðil ülkemizde, bu bilinsin önce! Kanunlarda bununla alakalý yasak da yok! Sevmek yasak deðil anlayacaðýnýz! Âþýk olmak suç deðil! Keþke herkesin kalbine topraða serpilen tohumlar gibi aþk serpebilseydik. Belki de mahpushaneler ve mezarlýklar o kadar dolu olmazdý. Belki de savaþlar olmazdý. Düþünün savaþ uçaklarý aþký yazýyor semaya. Tanklarýn namlularýnda çiçekler var. Gemiler aþka yelken açýyor. Yok bunlar tehlikeli fikirler ve hislerdir, biz almayalým bunlarý.

Yeni kýtada yerlilerin þarkýlarý, þiirleri, aðýtlarý hep "Su" üzerineymiþ. Merak edip sormuþ beyaz adam: "Niye þiirleriniz, þarkýlarýnýz hep sudan bahsediyor?"

"Buralarda en çok suyun yokluðunu çekiyoruz da ondan" deyip gülmüþ yerli "Ya sizin þiirleriniz niye hep sevgiden söz ediyor?" diye de kapak yapmýþ sonra.

Eðer hala âþýk olabilecek bir ruha sahipseniz korkmaya gerek yok diye düþünüyorum. Çünkü aþktan dolayý kimse kimseyi öldürmemiþtir kolayca, ablukaya alýp aç býrakmamýþtýr, benzin döküp yakmamýþtýr, bomba atýp katletmemiþtir. Umudumuz olmalýdýr böyle bir dünya için!

Aþkla kalýn.