-----------








Hafif nöbetlere aldırmadan 
Göçü sırtlamayı bildim anne
Duman dumandır şimdi 
İçimdeki başı görünmeyen Ağrı dağının
Sırtına yükledin de neyle beledin beni
Kızıl bir türküyü as dudağıma
Çarmıha gerilen Patnos ovasına kuyla yüreğimi a n n e



Sıtmalı bir yokuştur köyümün arkası
Bazen kuşlar hüzünlü kanat çırpar Hasuna’da
Yüzer gibi koşan atların yeleleri kahırlı
Arkadan b/aktığımda ayakları prangalı bir düş süreği
Sakla b/akışlarımı anne
Çuvaldız izi kalmış harmana düşen gözlerimin tan vakti..




İçimde akan ince Oğlak suyunun balık kıpırtısı sevincim
Tandıra sürdüğün tezeğin azığı ateşten bir yük
Ellerindeki çatlağın mahremi süt dişim
Ağzımda sürülen emziğin nadas vakti tez tükendi anne
Feriştahı gelse öykünmezdim
Feriştahı gelse ağlamazdım
Bir omuzumla diz dibindeydim
Diğeri kalkandı ayaklarının dibinde anne..




Hummalı bir sancıdır içimde Tahir geçidi
Murat suyuna bardak bardak susadım anne
Yüzümün ayaz vaktinden çoktan buza çevirdim her hasretimi
Çoban kavallarından muştulu türküler geçmez oldu
Kırık bir alfabeyi ezberletmişler içimde unutulan lisana
Anlamı sessizlikmiş karanfil ve güllerin
Köse dağı çoktandır bahar biriktirmemiş anne



Çobanaldatan kuşları seher vakti cebimin zulasından uçurdum
Bulutların serenat vakti çoktan yağdırmış hüznü
Teslime niyeti olmayan kıyameti kendime menzil bildim
Her gecenin uykunun kirpiğime düşmanlığını sorma anne sorma
Ben her gözlerimi kapatmayı kendime yokluk bildim




Göğün sıtmalı yağmurundan korkardım bir vakit
Şimdi göğsümden sökülen gürzün derin vurgusundayım anne
Güneşin çeşinisinden tatmış dilimin ucuz yanı
Açlığımı dağımın ceylanlarından sökmeyi bildim anne
Akşamlar çoktandır tükenmiyor sağanaklardan
Uçurumların gövdesi içimi deliyor anne




Kirli bir acının en mahrem yerine gömdüm karanfilleri
Çürük bir aynanın izi kalmış suretimin orta yerinde
Başımı al ey gök kubbe
Çoktandır sevda/sızım


Eceli makber olsun göğsümün orta yerindeki beyaz direk
Ölüm ne ki anne..
Bir sigaranın uzunca çekişi kadar efkar
Bir yaz yağmurunun kısa yağışındaki kadar hazlı bir nem


--Şiir yürekli dost; Hasan KARAŞAHİN efsunlu sesinle nurlandırdın şiiri..


--n u r e t t i n Ö N D E R 


( A Ğ I T başlıklı yazı NurettinÖnder tarafından 6.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu