Babam anlaşılan bu gün yine işsizdi
Acısını gece, dayak atıp çıkardı
Annem ağlıyordu
Kardeşlerimse hasta
Benim aklım takılı
yüksekte duran tasta
Çocukluk işte...
Sobamızın içinde bir tek odun kalmadı
Kar yağan dışarıdan,evin farkı olmadı
Konu komşu derdinde,kimse halden bilmedi
Erken çökmüş ömrümde
garip yüzüm gülmedi
Annem galiba çok bağırmıştı bu gece
Komşumuz Hediye nine yetişti yine sese
''Ne istersin bunlardan''diye bağırdı babama
Çocuk olmadan daha benzemiştim adama
Oysa k ibedenimden
çok zaman geçmemişti
Yedi çileli sene canımı tüketmişti
Ben de okula gitmeliydim diğer çocuklar gibi
Babamın işi olup,bizleri sevmeliydi
Düşlerimde mutluyduk,annem de hep neşeli
Usulca kapıyı açıp yoksul evimden çıktım
Çorapsız ayaklarım ve yırtık papuçlarım
İnce kazağımla bu havada çıplaktım
Karlar kuştüyü yatak,çekiverdi içine
Hayallere dalarken uyku indi gözüme
Hafifledim nedense git gide bedenime
Işık dolu bir yolda uçuyordum kanatsız
Melekler bekliyordu huzur dolu ülkede
Sıkıntım kalıyordu,bir de yoksul ailem
Bacası seyrek tüten bu eski kulübede
//Ben de bir çocuktum.
Ama bunu çok geç farkettiniz//
(Çocukluğunu yaşayamamış tüm çocuklara ithafımdır)
Yasemin Göksel
09/10/2009
Edirne
(
O Bir Çocuktu başlıklı yazı
YaseminGÖKSEL tarafından
12.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
