Bir şey konuşacak ya da
yazacak durumda değilim
Bütün hikâyem o varken
Bütün şiirlerim o
bendeyken yazılıyordu.
Gitti
Kalem de bitti
Kâğıt da tükendi.
Ben de!
Yüreğim savaş meydanı
şimdi
Kan revan içinde
Yaralı
Can çekişiyor
Ölüyor.
Bir şey konuşacak ya da
yazacak durumda değilim
O varken ben de vardım
Şimdi yok
Ben de yokum.
Ne diyeyim, can sağlığı demek teselli etmiyor beni
Geçmiş olsun demek de!
Yürek kanıyor da kanıyor
Bırakıyorum ve
istiyorum kanasın.
Gitmek hiç bu kadar
koymamıştı cana
Acıtmamıştı canı
Bir umutsuz hasta
gibiyim çekilmiş fişi
Çekilmiş canı
Kurumuş kanı
Bitmiş yaşı
İşi…
Hiç bu kadar yalnız
kalmamıştım
Hiç bu kadar
ağlamamıştım
Artık umurumda değil hiçbir şey
Baharmış yazmış
Çiçekmiş kuşmuş
İnsanmış değilmiş
Sevinçmiş kedermiş
Aklım başımdaymış
değilmiş
Yaşamışım ölmüşüm fark
etmez ki!
Tat vermez ki bal
Acı vermez ki isot
Onun yokluğundan büyük
isot olmaz ki
Onun varlığından büyük bal
olmaz ki
Yanardağlar faaliyete geçiyor yüreğimde
Lavlar akıyor gözlerimde
Yanıyorum parça parça
Küle dönüyorum
Kula…
Pula…
Savruluyorum ondan çok uzaklara
Kalıyorum bir başıma
Ağu katıyor kader aşıma
Hüzün katıyor yaşıma
Bir şey konuşacak ya da yazacak durumda değilim
Canım çok ağrıyor.
Diş ağrısı desen değil baş ağrısı desen hiç değil
Kalp ağrısı desem ilacı var değil
Canım çok ağlıyor
Ve ağrıyor.
Önsözüydü hayatımın
Sonsözü oldu.