Yaşıyorum yaşamıyorum kime ne
Dal kırık, kalp…
Gözlerde yaş, bağrımda taş var.
Yaklaşma arkadaş
Bahtımda ateş var
Hava güzelmiş bugün
İnsanlar neşeliymiş
Çiçekler açmışmış
Çok da umurumda sanki
Dert mi yok bana
Ellere güzel her şey
Ellerimde ne var?
Kalbimde kim?
Giden gidiyor
Kalbimi bıraksa bari
Akletmiyor gittiğinde benim de onunla gittiğimi
Anlamıyor suskunluğumu
İnanmıyor bana
Varsın inanmasın
Külü tarif etmeye gerek var mı?
Beni görse anlardı.
Gözyaşlarıma dokunsa,
Elimi tutsa...
Hüznüm Ege kadar
Her baktığında beni gör
Her aktığında yaşım bil.
Oysa kapkaranlık bir dünyanın içime
sızan tek ışığıydı
Elimi uzattığım,
Varlığıyla onurlandığım
Ölümüne sevdiğim…
Varım yokum şimdi
Ne önemi var.
Rüzgâr esmiş,
Papatya kokusunu getirmiş uzaklardan
Hasretimi hatırlatmış
Yüreğimi kanatmış
Denizlerden biraz tuz getirmiş basmış yarama
Canım yanmış
Gözleri inadına yeşillenmiş
Sözleri inadına güzelleşmiş
He canım
Vuracaksa biri bu âlemde beni
Terk edecekse biri
Gidecekse en son kişi
Sen olmalıydın.
Bu şehir üstüme geliyor
Kalabalıklar
Evler arabalar
Yüreğim depremlerde
Darbelerde...
Sensiz artık yazmayacağım da
Gülmeyeceğim de...
Enkazdayım.
İçime oturmuş bir aşkın sancısı
Beni almış götürmüş
Bitirmiş
Uçurumdayım düştüm düşeceğim
Can benim canan benim
Ellere nesi?
Ona sonsuza değin kanan benim.
Sevgililerim varmış yokmuş
Bana sor bir de,
Neredeler kimler bileyim.
Sen varken milyon olsa ne yazar?
Güneş doğdu mu ömrüme
Siluetleri gider herkesin
Silinir resmi her şeyin.
İnanmışsın bana inanmamışsın
Ne kıymeti harbiyesi var.
Beni biliyorum içimi.
Ben inanıyorum kendime
İspata lüzumum yok
Deliller ortada
Rabbim şahit
Seni seviyorum
Gerisinin ne hakkı var?
Gitmeye, terke
Allah aşkına ne hakkın var?