Sar Beni
Sar beni
Eninde sonunda yine yârimsin
Al beni bağrına vur kara toprak.
İster serin olsun, ister dar olsun
Al beni bağrına yâr kara toprak
Kalmadı gözümde bir kuru yaprak.
Zevke dalıp günâhlarla dolmadım
İkrârımda durdum bağın yolmadım
Bedduâ mı aldım iflâh olmadım?
Üst üsde dertlerim sûr kara toprak
Kalmadı gözümde bir kuru yaprak.
Acıları birbirine bağladım
Hasbihâlim sana, sînem dağladım
Bazen alttan aldım, bazen çağladım
Derdim sana derim sîr kara toprak
Kalmadı gözümde bir kuru yaprak.
Esen yelde, yağan karda değilim
Ah bir bilsen beni, bende değilim!
Yanar ciğerlerim nârda değilim
Serinlet bağrımı hâr kara toprak
Kalmadı gözümde bir kuru yaprak.
Veysel’imin sözü gitmez aklımdan
Habersizim mevsimlerden iklimden
Leylican’ı kurtar iki büklümden
Sar beni bağrına sâr kara toprak
Kalmadı gözümde bir kuru yaprak...
Leyla Yıldırım
(Leylican)
Not: (Resim Çorum / UĞURLUDAĞ)
Not: Şirime yoruma gelen tüm gönül dostlarıma sonsuz teşekkürlerimi bırakıyorum.(
Sar Beni başlıklı yazı
LEYLİCAN tarafından
7.03.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
