Online Üye
Online Ziyaretçi
Hayata tutunmak için ellerim vardı
Her tutunuşuma minnet duyarak
Tutundum
Sonunu hiç mi hiç bilmeden.
Dünyada gezinmek için ayaklarım vardı.
Her adımıma minnet duyarak
Yürüdüm
Aynı yoldan hiç mi hiç geçmeden
Gökyüzüne uçmak için hayallerimin kanatları vardı
Her hayalime minnet duyarak
Uçtum
Aynı havayı hiç mi hiç solumadan
Düşüncelerimi anlatacak kalemim vardı.
Her yazıdığıma minnet duyarak
Yazdım
Öncesini hiç mi hiç düşünmeden
Öğrenebilmek için ne çok bilgi vardı
Her öğrendiğim bilgiye minnet duyarak
Öğrendim
Bunun benim görevim olduğunu hiç mi hiç bilmeden
Anlamsızları anlamak için idrakim vardı
Her anladığım zamana minnet duyarak
Anladım
Yaşamayı hiç mi hiç anlamadan
Hayat aslında ne kadar kolaydı
Biz zorlaştırmak için elimizden geleni yapıyorduk
n dundar