Hoca
komşuya gitmiş,
Dileğini
söylemiş:
“Komşum
büyük kazanı,
Bana
versene”, demiş.
Komşu
komşuya muhtaç,
Verilmez
mi bir kazan!
Getirmiş
onu Hoca,
Çok
değil bir haftadan.
Kazanı
almış adam,
Demiş:
— Bu nedir Hocam?
Bu
küçücük tencere,
Neden
konmuş içine?
Niçin
iki tanedir,
Ufak
bizim değildir...
Hoca
dönmüş ardına:
—
Komşum o küçük var ya,
Yavrusudur
kazanın;
Sabah
doğdu inanın...
Şaşırmış
adam önce
Sabah
doğdu deyince,
Hemen
kendini toplamış;
Sevincinden
zıplamış:
— Yaşasın! Kazanımız,
Değildir
artık yalnız.
Yanında
var yavrusu
Pek
yakıştı doğrusu!
Alıp
girmiş evine,
Diyecek
yok keyfine!
Hanımına
seslenmiş,
Tencereyi
göstermiş:
—
Bak işine Allah’ın
Yavrusu
olmuş kazanın!
Bu
sabah doğmuş yeni,
Pek
sevimli değil mi?
Aman
hatun bana bak,
Şu
bizim Hoca ahmak.
Bir
şey isterse senden,
Yine
ver çekinmeden.
Bir
yer aç mutfağında,
Dizilsin
raflarında,
Ne
gelirse sonradan;
Evimize
Hoca’dan...
On
gün geçmiş aradan,
Hoca
gelmiş kapıdan:
—
Hu komşu, komşum hu hu!
Bir
dileğim var yahu.
Kazana
geldim yine,
Verir
misin elime?
Bana
gerek oldu da,
Getiririm
sonunda...
Adam
çıkmış kapıdan,
Tutup
kazanın kulpundan:
—
Vay Hocam! Hoş geldiniz.
Kazan
sizin biliniz.
Sizden
esirger miyiz!
Ne
gerekse geliniz...
Kazanı
almış Hoca,
Yürümüş
yol boyunca.
Adam,
gülmüş ardından,
Neler
geçmiş aklından...
Günler,
haftalar geçmiş.
Kazan
daha gelmemiş.
Adam
çok merak etmiş,
Kalkıp
Hoca’ya gitmiş.
Seslenmiş
dışarıdan,
Hoca
çıkmış kapıdan.
Demiş:
— Bu hâl ne komşu?
Telâşlandım
doğrusu.
Nedir
benden dileğin?
De
ki onu bileyim.
Adam
el ovuşturarak:
—
Hocam, demiş durarak.
Sizdeki bizim kazan,
Gerekli
oldu şu an.
Aradan
geçti bir ay,
Haydi
sen on beş gün say.
Getirmiştiniz
bizden,
Almaya
geldim sizden...
Eğmiş
başını Hoca:
—
Komşum demiş, yavaşça.
Sizlere
ömür... Geçen,
Kazan
öldü, gömdüm ben!
Adam
şaka zannetmiş.
Daha
yakına gitmiş:
—
Aman Hocam, ömürsün.
Âlemi
güldürürsün.
Hadi
be, ölmez kazan!
Taşımaz
ki o bir can.
Bu
şakadır inanmam,
Ahmak
değilim, kanmam...
Hoca
demiş: — Be adam!
Ne
söylüyorsun babam?
Hoşlandın
yavrusundan,
Haydi
defol kapıdan!
Seni
gidi köftehor,
İnanmak
şimdi mi zor?
Doğum
yapan her şeyin,
Ölümünü
bekleyin...
Yazarın
Önceki Yazısı