Akıp giderken zaman her anımda seherdin
Zemheri ayazımda kırmızı açan nardın
Yıldızsız gecelerde aydınlığıma hardın
Yüreğime yakıştın geç yaşımda baharım
Bedenimi bırakıp ruhumu çalan yarim
Bilinmedik dehlizde meşalemde alazdın
Erkil olan dünyamda kadınca bir sen nazdın
Sandığımdan çıkarıp mavi aynaya yazdın
Yüreğime nakıştın geç yaşımda baharım
Bedenimi bırakıp ruhumu çalan yarim
Durgun akan sularda sahilime vuran sel
Mutedil iklimimin poyrazından esen yel
Gündüzümde güneşim gecelerime hayal
Yüreğime akıştın geç yaşımda baharım
Bedenimi bırakıp ruhumu çalan yarim
Göğünü bulamayan kanadı kırık serçe
Sarılmadan yarası yuvası yemiş pençe
Barındırdın gönlünde açtın ona pencere
Yüreğime bakıştın geç yaşımda baharım
Bedenimi bırakıp ruhumu çalan yarim
Yıldızları indirip serpiştirdin salkımla
Yağmurları dindirip taçlandırdın alkımla
Gözyaşımla kazıdın ruh zekama talkımla
Yüreğime çakıştın geç yaşımda baharım
Bedenimi bırakıp ruhumu çalan yarim.
Songül Bulut