İSOT FITRATLI HAYAT
Ezber ile yaşarken akıllanmaz astların
Sayesinde ömrünü uzattık hep kast’ların
***
Atların öyküsünü okuyorum ezberden
Atların, masallardan aklımda kalanları
Sessizce diyorum ki; koy başa yalanları
İsot fıtratlı hayat beslensin derbederden
Hızlı geçtim yılları, ne gördüm aynasında
Diyerek hayatıma kabaca göz gezdirdim
Tipi yapıp karları, kar üstüne dizdirdim
Toz, duman geçmiş hayat, çoğu boş esasında
Mayısta, kıyılarda, erguvanlar açar hoş
Benim kıyılarımda biter bostan bozanlar
Ve başımda sürekli ağıt yakar ozanlar
Ben hâlâ Eylül’deyim, dolaşırım hep sarhoş
Başta atlar, çok şeyin öyküsünü merakla
Vurdum başı uykuya; hayatım kısır, düşüm
Renksiz dolup taşarken anladım ki ölmüşüm
Geldim çıplak ayakla gidiyorum çarıkla
Ulûhiyet yüklenen yapay insan yazında
Kalıp keyif sürerken dünyayı parselledi
Ve zalimler güçsüzü epeyce örseledi
Ben işte bu hayatın yaşarken ayazında
Ezberimde dünyayı atlıyorken sırıkla
Kendimi çekiyordum en dipten bir çıkrıkla
(04.11.2012 / Elazığ)
Güneri Yıldız