Bir imgeye dokun ki
Bin Ah!
İşit bu gece…
Bugünkü aklı değil geçmişi
özlüyorsan
Bak dünya aynı dünya
Ki
Değiştireyim derken o seni
değiştirdi…
Kirlenmiş umutların sevdiğinin
gözünde
Menfaat ve ihtiras asıl işin
özünde
Ki
Her zaman verenken…
Sorgula geçmişini ve dön ki
bugününe
Hayal etme kimseyi hayal etsinler
seni
Ki
Bulasın bahane…
Sen ağlarken yanında yoksa canım
dediğin
Şöyle bir düşünsene ne halt ki bu
yediğin
Ki
Kimin umurunda?
Değil ki üzülmeye düşünmeye
değmeyen
Bir sevdanın peşinde takılıp
gideceksen
Ki
Yorgun düşmüş yürek…
Senden önce güneşe
Göçüp giden çok oldu
Ki Güneş senden yorgun…
Daha fazla aydınlık
Dersen anarşist derler
Ki
Özgürlük
ereğin…
Aşk
dediğin o alem öylesine büyük ki
Tek
yüreğe sığamaz
Ki
Hani
öbür yürek
İki
ayrı son olmaz hayat bir film değilse
Bırak
kendinden aksın arama realite
Ki
başın ağrımasın…
Bir
gün Tanrı affedip cennetine alırsa
Yüreğini
de götür
Ki
yüreğin yanmasın…
Mutluluğun doruğu aranınca bulunmaz
Sakın ola arama
Ki kendi gelsin sana…
Uçurum kenarından gülümsersen
hayata
Şaşırıverir kader bir bakarsın ki
düşeş
Ki
Sen hep yek attın zaten…
Aşk bir köprü kurmaksa gün gelip
yıkılırsa
Asılma halatlara
Ki
Çekmesin girdaba
Silgiyi kullanmadan resim çizmeyi
öğren
Maviyi bolca kullan
Ki
Göğe erişesin
Kafan bozulsa bile yürek hiç
değişmedi
Haksızlığın önünde şu boynun
eğilmedi
Ki
Bin ah işitiyorsun
Mehmet Fikret ÜNALAN