Cenine Öğüt
Sen...
Ey çiçeği burnundaki tomurcuk
Bilmez misin,
Bir karanlıktan
Diğerine geçiştir
Bu yolculuk...
Ana rahmi sevecen
Tasasız,sıcacık...
Gelme bu dünyaya
Gelme be çocuk!
Buradadır sırat köprüsü,
Buradadır bitmez kavgalar,
Hırs,heyecan,sınavlar...
Bilemezsin,
Bu yelken nereye gider,
Nerede biter
bu yolculuk
Nereye kadar?
Israrla ışığa döner
Yönünü cenin
Oysa tutsağı olacaktır
Şu kısacık ömrün.
Bir iken ,iki -üç
Beş olup çoğalacağını,
Dikenli yollarda koşup,
Uçurumlara yuvarlanacağını,
Nereden bilsin cenin...
Yaşam bir kuyudur,
Karanlık,derin...
Kuyudan çıkmak için
Çırpınmakla geçecek
Güzelim günlerin.
Ama
Nereden bilsin cenin
Değerini ana rahminin
Güneşin rengin aldanma sakın,
Ay doğsa da inanma,
Bulutlar yakın.
Her şey bir yalan
Hepsi bir rüya
Ona neden demişler
'YALAN DÜNYA '...
Gel ,uyma şeytanaa
Yerinde kal cenin
Anne sıcaklığında yaşa,
Orası senin yerin...
(
Cenine Öğüt başlıklı yazı
sevinc-guven tarafından
21.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
