GÝRESUN- Yaðlý vadisinde ufacýk bir mahalle PORTLU mahallesi. Kuruluþu belki de iki yüz yýllýk bir mahalle baðlý olduklarý ilçe ÞEBÝNKARAHÝSAR bu mahalle halký geçimini tarým ve hayvancýlýkla saðlamaktadýr. Yaz ve kýþ ayný yerde kalmaktadýrlar. Mahalle beþ on evden ibarettir, onlarda bir dedenin çocuklarýdýr. PORT Dede yakýn köyden ayrýlmýþ gelmiþ yerleþim yeri olarak buraya bir ev yapmýþ daha sonra iki oðlu olmuþ onlara GALÝP ve MUHARREM isimlerini vermiþ büyüyüp evlenene bir ev yapýp yerleþtirmiþ. Daha sonra GALÝP’ÝN ve MUHARREM’ÝN çocuklarý kendilerine evler yapýnca mahaller çoðalmýþ.

   Bizim hikâyemiz dede GALÝP’ÝN hikayesidir.

  Galip aða bir sabah kalkar hanýmý Güllüye evde zahirenin durumunu sorar Güllü Haným “bey çok azaldý bir iki gün idare eder” der. Galip aða “haným anlaþýldý benim ÞEBÝNKARAHÝSAR’A gidip zahire almam gerekiyor bu gün gideyim” der. Galip aðanýn bir katýrý vardýr çok güçlüdür yüz kilo yükü yüklese bile hiç zorlanmadan götürebilmektedir. O da hayvaný gözü gibi bakmaktadýr. Galip aða hazýrlýðýný yapar katýrýna atlar ÞEBÝNKARAHÝSAR’A gider. Katýrýnýn götüreceði kadar buðday alýr. Orada onu çok seven bir arkadaþý vardýr ona uðrar arkadaþý “akþamdan gidemezsin ormandan geçeceksin hem de ÞEHÝTLER GEÇÝDÝ tehlikelidir yatalým” der. Galip aða “olur yatarým amma senin evde tahtakurusu ve pire varsa binim yataðýmý tut aðaçlarýnýn altýna ser” der. Arkadaþý da yataðý tut aðaçlarýnýn dibine serer. Zaman sa tutun olgunlaþtýðý zamandýr. Galip aðanýn cebinde kâðýt para bir lirasý vardýr. Bir lira o zamanlar çok deðerlidir. Param çalýnmasýn diye parasýný mendile baðlar ve tut aðacýnýn yüksek bir yerine asar. Bu iþle uðraþýrken yataðýnýn üstüne epeyce tut dökülür aðaçtan inince oturur onlarý yer ve yatar.       Galip aða ne kadar uyur bilinmez bir rüya görür berinleyerek uyanýr.

       Galip aðanýn saati yoktur. Gece saatin kaç olduðunu kestiremez. Kalkar parsýný alýr yine dökülen tutlarla karnýný doyurur, katýrýný yükler yola koyulur. Portlu mahallesi ile Þebinkarahisar baðlarýný arasý normal yürüyüþle bir günlük mesafededir. Galip aða saatin kaç olduðunu bilmediði için sabah yakýndýr diye düþünür. O tehlikeli orman yolunu geçer. Þehitler geçidini aþar ha burada sabah olacak ha þurada sabah olacak derken Aðacalý düzünü de geçip Eþekçi denen mevkiiye geldiðinde insanlar yeni kalkmýþ hayvanlarýný otlamaya götürmeye baþlamýþlardýr. Mahallede iki üç kilometre aþaðýdadýr.

      Galip aða eve gelir buðdayý (zahireyi) yýkar eve yerleþtirir. Hanýmý Güllü hanýma sorar “burada ne oldu” der hanýmý “hiçbir þey olmadý” der oda “haným mümkün deðil burada bir þeyler oldu yoksa beni neden uyandýrdýlar gece yarýsý yola çýkýp geldim iyi düþün” der. Güllü haným “pek o kadar önemli deðil Peteklere ayý saldýrdý birine zarar verdi” diye söyler. Galip aða yeðeni HASAN’I çaðýrýr sorar o ada “amca gece yarýsý geldi peteðin birisini parçaladý ve balýný yedi mavzerle ateþ ettim kaçtý gitti” der. Galip aða güler “karavana mý attýn vuramadýn deðil mi” der.

Galip aða attýðýný vuran bir insandýr keskin niþancýdýr. Yeðeni amcasýný bildiði için boynunu bükerek “ amca bu iþin ustasý sensin amma bize de öðretmedin ki” deyince Galip aða eðenin omuzuna vurarak “ haklýsýn üzülme o yine gelecektir bir kere yediyse gene gelir ben senin yerine onu hallederim” der.       

      Galip aða etrafý geniþ eþi dostu çok olan bir insandýr.  Aradan iki üç gün geçer. Galip aðanýn misafirleri vardýr. Yeðeni HASAN’A “misafirleri biraz aþaðýda ki eve alalým bu gürültüye ayý gelmez” diyerek misafirleri diðer ev alýrlar. Gelenlerde bir kýsmý kalkar gider. Yatanlarý yatýrýrlar. Galip aða ile yeðeni Hasan eve çýkar ve beklemeye baþlarlar. Bir yandan da sohbet ederler. Yeðeni Galip aðaya “amca bu atýcýlýk iþine nasýl alýþtýn hiç boþ atmadýn mý” diye sorar. O da “askerliðimde her atýþýn birincisi ben idim, deden küçükken bana atýþ talimi yaptýrýrdý onu için askerlikten bu yana boþa atýþým beþi bulmaz evlat” der.

    Galip aða o kadar atýcý olduðu halde kendisi tüfek almamýþ. Uzun süre kolluk kuvvetleri gurubunda bulunmuþ devletin tüfeðini kullanmýþ. Daha sonra da kardeþinin, yeðeninin tüfekleri olunca onlarýnkini lazým olunca kullanmýþ.

    Gece yarýsýna doðru Hasan amcasýný dürtükleyerek yavaþ bir sesle “ amca geliyor” der. Galip aða uyandýðý yerden kakar pencereden ayýyý takip etmeye baþlarlar. Ayý gelir doðruca peteklerden birine yanaþýr peteðin üst kapaðýný kaldýrýr peteði kucaðýna alýp ters çevirmeye hazýrlanýrken Galip aða mavzeri pencerenin koluna oturtur ayýyý hedefe alýr tam þakak kemiðinden niþan alýr. Ayý hiçbir þeyin farkýnda deðildir o zevkle yiyeceði balý almaya çalýþýrken Galip aða tetiðe basar petek kalýr ayý bir tara yuvarlanýr. Galip aða “Hasan git bak ya peteði vurdum ya ayýyý birisi yuvarlandý” diyerek þakayla karýþýk söyler.

   Ýkisi de hemen ayýnýn yanýna gidemezler ellerinde iyi bir ýþýk yoktur, ayrýca daðýlan arýlar etrafta uçuþmaktadýr. Evden çýkarlar diðer eve geçerler biraz beklerler. Bir müddet sonra ellerine meþale yakarak peteklerin olduðu yere varýrlar bakarlar ki ayý ölmüþ açýlan peteði kapatýrlar. Daha sonra Gelip aða Hasan’a “þu aðaç çatallarý ile ayýyý ayaða kaldýralým ve yola býrakalým bakalým sabahleyin ne olacak” der. Ayýyý yolun iki tarafýndan da görülecek þekilde yola ayakta býrakýrlar.

  Ertesi sabah yola çýkan “ayý var” diye bütün gücü ile kaçar. Tabancasý olanlarda hem kaçar hem de tabancasý ile ateþ eder. Mahallede büyük bir gürültü kopar. Galip aða ile Hasan gece uymadýklarý için derin uykuda iken gürültüye kalkarlar. Hasan hemen amcasýna gelir “ne yapacaðýz” der. Galip aða “ dur Hasan mahalle biraz kapýya çýkamasýn bakalým ne yapacaklar” der. Güllü ana iþin farkýna varýr amma o da ya canlý ise diye korkar Galip aðaya “bunda bir iþ var Galip ayý orada otururken sen evde sýrt üstü yatmazsýn kal þunu ne yapacaksan yap” diye sitem ederken;

Hasan “yenge korkma amcam onu akþam halletti birazdan alýrýz oradan” der.

   Ayýyý alýrlar bir güzel yüzerler postunu alýrlar. Çarmýha gererek kurumaya býrakýrlar. Aradan bir ay geçer ayýný postu tam kurur.

   Galip aða Hasana “getir þu postu bizim öküzün sýrtýna saralým bakalým yakýþacak mý” der. Hasan postu getirir öküzün sýrtýna saralar. Öküz sýrtýnda postu bir koklar ve yerinden baðýrarak fýrlar öküz ilerde mahallede na kadar köpek varsa onu peþinde mahallenin içinde birkaç sefer dönerler. Öküz sýrtýndaki posttan kurtulmak için ormana dalar, köpekler peþindedir. Derken sýk bir çalýlýktan geçerken öküzün sýrtýndan ayýnýn postu sýyrýlýr. Öküz döner mahalleye gelir bütün mahalle gülmekten yerlerdedir. Öküz gelir amma köpekler yoktur. Galip aða Hasana “git bak postu köpekler parçalamasýn ayaðýmýza çarýk yapacaðýz onu” diye Hasaný ormana gönderir Hasan köpeklerin sesinden postun yerin bulur. Post dala takýlmýþ kafasý köpeklere dönük. Köpekler fazla yanaþamaz durumda bulur. Gider ayýnýn postunu alýr yere yatýrýr dürer elindeki çuvala sarar mahalleye getirir. “amca daha yapacaðýn þaka var mý Allah aþkýna” deyince. Gelip aða ne güzel eðlendik iþte þikâyetçimisiniz” der.

   Allah rahmet etsin Galip aðanýn böyle binlerce hikâyesi vardýr. Onlar gerçek aðalarmýþ. Sözü dinlenen, özü sözü bir olan. Doðruluktan þaþmayan o insanlara selam olsun.

                Yaþanmýþ hikâyedir. Ýsimler ve yer doðrudur.

                                                                                            Faruk Soydemir