Adem’in çocukları!..
Bulanlar seni bulmuş, bulmayan zan içinde,
Gördüğüm son durak, uğradığım yol içinde,
Tutup koparmak istesem, dikenli dal içinde,
Dört yapraklı yoncam, yeşerdin farklı çimde…
Gamzelerin yüreğe, çifte minderini serdi,
Sen uğruna dervişim, işte o, murada erdi,
Gül cemali görememek, en büyük derdi,
Niye-nasıl seni buldum, inan doğru seçimde…
Gönlün ne zaman uğrar, hangi zaman, kaçında,
Yerinde durması ziyandır, hasretlik var ucunda,
Olan aklımın bin bir ucu, kaşın-gözün, saçında,
Farklı çerçevede portren, hemde gizli biçimde…
Eksik-noksan yok tamsın, çifte gamzeler var,
Gamze yüzde çiçektir, olmayan bahçeler var,
Mabedime konuklar, onların arkadaşlığı var,
Bülbülüm! Yüz-göz ve gamzenle, gülsün içimde…
Neden hala boş, dolmuyor, sevginin kucakları,
Katı kalplilerinki tütecek, sönmeyecek ocakları,
Yürek yanık, aşk donmuş, çıkarmıyor gocukları,
Hangi cehennemde yanacak, Adem’in çocukları…
Veysel Kimene
Sevda şairi
(Kemal Yenice)
31.07.2014