A benim alıngan,kırılgan gönlüm,
Senin de sevda araban oldu.
Günlerden bir gün...
Çıkmaz sokaklara daldın,
Bazen ağladın
Bazen güldün
Dönüşü olmayan biryoldu
Yürüdüğün...

Duyarsızdı onun gözleri
Ve...
Sen bunu biliyordun.
Gözyaşların vardı;
Kimi zaman sevinç
Kimi zaman üzünç üreten.
Saçların gül kokardı
O zamanlar
Dudakların yasemen...

Deniz kızıydın,
Okyanusun da onun hercai gözleri...
Her bir köşesinde yüreğinin,
Anılar biriktirdin.

A benim unutkan,
Dalgın gönlüm.
Anılar tatlı bir ninniydi
Anne dudaklarından
Dökülürcesine sevecen.
Anılar uyuturdu seni
Ölüm uykusuna yatardın.
Penceresiz ev gibi
Karanlıklara dalardın kimi zaman...


Mor taylar koşardı
Yüreciğinde,
Sıla türküleri söylerdin.
Çimlerde yalınayak,
Doğan ay'a karşı
Dansederek yürürdün.
Yıldızlar dökülürdü yeryüzüne,
Yüzbinlerce yıldız gözbebeklerinden...

A benim uslanmaz,
Zırdeli gönlüm,
Yaşam gemisi limana vardı.
Bitti yolculuk bugün
O kahrolası,
Bıyıklı şeytana
Her sözüyle kanardın
Biliyorum,
Kış güneşiyle bile sen
Alev alev yanardın.

Bir asır geçti ve
Mevsim artık sonbahar,
Sen hala her mevsimden
İlkbaharı sorarsın.
Kırık dökük sevda arabanla,
Keçi yollarında,kırda,
Dağda,bayırda
Hala o vefasızı, o gönül hırsızını
Hala o sersemi ararsın...

Sevinç Güven Doğancan
( Gönlümle Söyleşi başlıklı yazı sevinc-guven tarafından 24.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.