Gök ağlamaklı,yer hissiz
Şimdi kaldım kimsesiz,
Akan dere sessiz sessiz
Gelin Zühâl diye diye.

Sensiz kaldı elleri,
Yas bürümüş tüm illeri,
Sevdim diyen gönülleri
Gelin Zühâl diye diye.

Gökyüzün de uçan kuşlar,
Yıkık kaldı kalem kaşlar
Ağlamayan bağrı taşlar
Gelin Zühâl diye diye.

Fedai`nin yandı bağrı
Boyun büktü koca Ağrı
Sevenlere bu son çağrı
Gelin Zühâl diye diye.

( Gelin Zühâl Diye Diye başlıklı yazı Fedai GÜVEN tarafından 24.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu