Ey şair! ayrılık var bu aşkın kaderinde
Dendiği günden beri gözlerim yağmurlaşır.
Gönlüm senin adını, hasret şiirlerinde
Andığı günden beri gözlerim yağmurlaşır.
Gerçekler çekmecemden önümdeki masaya
Konunca birer birer, söz düşürdü kıssaya
Dertlerim hasret denen o gizemli tasaya
Döndüğü günden beri gözlerim yağmurlaşır
İlan-ı aşk ederdi dil bütün söylevinde
Yüreğim mutluluğu buldu gönül evinde
Kalbim, senin sunduğun sevdanın alevinde
Yandığı günden beri gözlerim yağmurlaşır
Bakışın merhem oldu dinmeyen kalp sızıma
Gülüşün umut saldı kara alın yazıma
Turnalar selamınla uzaklardan omzuma
Konduğu günden beri gözlerim yağmurlaşır
Coşari dünya yalan kim kala kimler öle
Nil bile su veremez olmuş Mısır’da çöle
Ben Yusuf, sen Züleyha, gönlün gönlümü köle
Sandığı günden beri gözlerim yağmurlaşır
İbrahim COŞAR