Online Üye
Online Ziyaretçi
Akşamüzeriydi ilk gördüğümde seni
Kalmış gibi ortasında mahşerin
Ürkekçe yaklaşıyordu
Gözlerime gözlerin
Utandın önce, bakarken yüzüme
Yeni açmış çiçek gibi taze bir kızdın
Karanlık bir gecede sanki
Tek başına yıldızdın
Korkuyordun lakin sevdin biliyorum
Çekinerek uzattın titrek elini
Başını koyunca omuzlarıma
Kokladım saçının her telini
Hani ilk kez söylemiştin ya sevdiğini
Deniz kenarında soğuk bir gündü
Dalgalar ayaklarımızı döverken
Balıklar için düğündü
Ben o günden sonra hiç uyumadım Nazra
Her türküde nakaratım sen oldun
Hikâyem sen şiirim sen
Bütün sanatım sen oldun
Şimdi sen eski defterlerdesin
Gözlerin aksımdır aynaya düşen
İki sevdalı kaldı geriye
Hatıralarda gülüşen
Ah her şey o saf kız gibi kalsaydı
Nazra, ne sen büyüseydin ne ben
Anladım zaman değil
Yüreklermiş eskiyen
Diyorum ki; yeniden filizlense
Saflığımız eski izlerde
Ve biz yeniden şarkı olsak
Balıkların söylediği denizlerde