Bir vakit
Hani önemli değil
Sabah, öğlen, akşam
Gözlerimizde ki gölgeye düşseydik
Sevindirseydi özlemler bir kere olsun
Fütursuzca zamanı uyuştursaydı dudaklarımız
An sadece o an
Geçip
gitmeden
Çivilenseydik
Mesela parmaklarımız şarkılar söyleseydi
Gülme parmaklar şarkı mı söyler diye
Gülümsemelerimizi duysaydı ruhlarımız
Mesela sırça parmağından tutsaydık birbirimizi
Yüzük parmağında sonsuzluğa mola
Ortada tutunsaydı avuçlarımız
Tam alnının ortasından mıhlanırken kurallarımız
Biter miydi aşka şarkılarımız
Bir vakit
Hani önemli değil
Sabah, öğlen, akşam
Hayallerimize eskiyen uykular demleseydik
Kalplerimizin çarpışının melodisinde
Kavrulan arzuları sustursaydık mesela
Omuzlarımızdan geçerken her iki kutup
Enlemlere, boylamlara bölünseydik
Pi sayısı henüz keşfedilmemişken
Bir vakit
Hani önemli değil
Sabah, öğlen, akşam
Bütün ihtiraslarımız
Birbirimizde ölseydi
Âdem Efiloğlu