umuda b/atışın adıydı
gün batımı...
ve lal hüzünlerin
sevdaya banıştı sonra
aydınlığa dair...

turuncunun ketum sırrının

geceye a'yan'ıydı

gözlerin ufku dermesiydi

ufka ermesiydi en son nokta da

nar'ın nur'uyla...

ve delmesiydi kalbin o müstesna vakti

akti hatırlarken tefekkürle...

ve avuçlarım güneşi yakalamışcasına

y-anarken

aşkın teninde...

y'ol'umu yakın eylese de

menzilin dağlara varan yakarışı

sen göğer son ufkumda 

sen!

...

nilüfer a. zontul

( Gün Batımı başlıklı yazı Zontul tarafından 16.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu