hiç sevmem Kasım'ı artık

istersen ömrümü başıma yık

ve çek git bir yabancı gibi

yüreğime otursun ağulu  bir acı

tutsun yirmi dört saat sancı,

uyutmasın bu hergele

olsun bana her yer han ve herkes hancı

desinler bu aşkta rast gele

 

nerede sensizlik, orada nefessizlik

orada kasvet ve hasret

git Kasım benden çok uzağa

düşmeyeyim bir daha bu tuzağa

çıkmasın adım yazığa

sonbaharım bir eksik hep

aylarım bir eksik, kelimelerim

Kasım'ı düştüm ömrümden

aylardan ekim sonrası aralık

Kasım yok yani, bize düşen ayrılık

 

git Kasım, sana diyorum

takvimlerden çık, mevsimlerden düş

benden taraf yolun ardına kadar açık

sanadır tavrım, bütün  öfkem;

bundan sonra yaradır aşkım,

söyle ben nasıl gülem

 

bir hüzne duçar olmuşum ki Kasım'da

bir ben belirim tek cümle alemde

kalırım hep yek kalabalığın içinde

aşktan daha pek ne var söyle

restim sanadır, nasıl sövem

yaşlarım tazedir, nasıl övem

içim içimi yer terkinde

aklım başımdan gider erkenden

hislerim yerle bir olur beklerken

kalbim üç kuruşa iner giderken

 

sevincimi hiç eder yokluğun

gülümsememi iç eder soğukluğun

Allah aşkına Kasım, başka takvimlere git

başka mevsimlere sığın, mülteci bir aşk ol,

münzevi bir aşık, uhrevi bir maşuk...

 

hiç sevmem Kasım'ı artık

yalnız kalırım da boydan boya

yine de gel demem

giden sen kalan ben; gülen sen ağlayan ben

kalabalık olan sen; tek kalan ben

kârda olan sen; zararda olan ben

 

 

 

hiç sevmem Kasım'ı artık

kalibrem olur yalnızlık

balistik incelemelerde sensizliğim çıkar

kalbimde aşkın, gözümde eşkin

aklımda meşkin, kulağımda yankın

anla dört bir yanım sen doluyken

şimdi her yanım ayrılık dolu...

 

hiç sevmem Kasım'ı artık

kendimi dibine kadar yalnız hissederim

bütün ayların altında kalmışım

bütün mevsimlerin ardında saklanmışım

sensizliğin altında ezilmişim

Kasım canıma değen pas

Kasım ömrümü geçen pas

Kasım sahiden ayrılığın has

 

senin tek bir giderin ömrümün ederidir

senin tek bir giderin canımın kederidir

ömrümün kaderidir

bu yüzden hiç sevmem Kasım'ı artık

büyük terkin ev sahibidir kalbimde Kasım

gidişinin o yârin, ilk adımıdır Kasım

terk edişinin beni, yalnız koyuşunun...

öfke biriktiriyorum bozuk bozuk

aklım fikrim  tozuk

 

Kasım senin olduğu kadar benim de yasımdır

bir ömür boyu Kasım hüznü bana mirastır

ah Kasım, çoktur yasım.

 

 

( Hiç Sevmem Kasımı başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 23.11.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu