Sevgilim, sana bir mektup yazdým bu gece içine kalbimi koydum iyice. Zarfý açýnca kalbimi açmýþ olacaksýn. Okurken hisset beni diye de kýrmýzý mendile sardým mektubu. Kalbim avuçlarýnda olsun istedim. Sana olan aþkýmý göresin dedim. Kýrmýzý kan rengidir; sensiz döktüðüm yaþlarýn rengidir. Göresin istedim.

            Bu ayrýlýk çok olmadý mý sence? Raf ömrü son bulmadý mý bu ayrýlýðýn? Þimdi sen yoksun gibi mi takýlýyorum sanýyorsun? Senin olmadýðýn bir an bile yok bende! O kadar doluyum ki seninle, on iki ay sen yaðmuruyla doldurmuþum içimi, sen ýslaðý olmuþum, sýrýlsýklam... Sana hasta olmuþum. Reçetemde yazýlan; aþk kalbime her an almam gereken dozumsun.

            Sana bir mektup yazdým ve bu mektubu kýrmýzý mendile sardým. Kýrmýzý mendil, seni bütün varlýðýmla seviyorum; demekmiþ. Pek de güzelmiþ manasý tam da sana karþý olan hislerimi ifade ediyor. Varlýðým sana armaðandýr bütün bir ömür boyu biliyorsun. Varlýðým varlýðýnla var oluyor, yokluðunla yok oluyor. Tez gel de þad et beni. Tez gel de kýrmýzý mektuplu günleri yad edelim birlikte.

            Bu mektup yüreðimin ta kendisidir. Ve sana olan aþkýmýn resmi belgesidir. Niþanesidir kalbimin, gözlerimin sana olan hasretidir, sözlerimin sana olan özlemidir. Bu mektup benim sevgili, aç da oku yüreðimi, aç da gör gözlerimi, aç da oku aklýmý! Daha ne diyeyim sana, bir tek yüreðimi söküp sana vermek kaldý. Aklým sende, kalbim... Aç da mendili gör halimi, sana olan hasretimi... Sözün bittiði yerdeyim. Aklým sende kalmýþ iþte anlasana beni. Kalbimi alýp gittin zaten. Ben þimdi sensiz çaresizim, her þeysizim.

            Sevgilim, sana bir mektup yazdým içine kalbimi koydum. Ýstedim ki okuyaný kor kor  yaksýn bu mektup, çünkü  kýrmýzý ateþin rengidir. Canlýdýr, hakikidir, içtendir ve gözyaþým kadar sýcaktýr. En güzel sözlerimi alýp getirsin sana ve sanki yanýndaymýþým gibi hissettirsin beni sana, bunu kalben diledim Rabbimden. Bu mektup ayrýlýðý atsýn üzerimizden bir çarþaf gibi, savursun bir rüzgar gibi çok ama çok uzaklara. Seni bana getirsin beni de sana!

            Çok manalar yükledim ben bu mektuba. Sana karþý olan hislerimi... Kokumu... Sesimi... Her þeyimi...Her satýrýnda sana olan muhtaçlýðýmý, kalp açlýðýmý, zihin ihtiyaçlýðýmý gör istiyorum. Seni arýyorum kelimelerin arasýnda, cümlelerin içinde, paragraflarýn ortasýnda. Sen benim okundukça okunacak olan en güzel aþk kitabýmsýn. Kahramanýmsýn, ana temamsýn, fikrimsin. Senden gayrisi yok bana, senden ötesi...

            Sana mektup yazdým ve bu mektubu kýrmýzý mendile sardým. Gönderiyorum. Gör halimi diye! Ýçim sensiz kan aðlýyor, gözlerim kan çanaðý, ömrüm can artýðý... Gel gayri! Ey sevgili bu ne bitmez çiledir, senden ayrý kalmak ölümden betermiþ. Ýnsan sevdiðinden ayrý düþünce bunu anlarmýþ. Ah kalbim, sabret. Gülden önce diken gelir bilirim. Bahardan önce kýþ gelir bilirim. Çok sürmedi mi bu kýþ? Bu diken çok acýtmadý mý canýný?

            Sana bir mektup yazdým ve kýrmýzý mendile sardým. Bu mektubu yazarken kendimi sende sandým. Güle rengini veren, bülbülün kalbine batan dikenin akýtmýþ olduðu kandýr. Yoksa gül bembeyazdýr. Yüreðimden çektiðim mürekkeple yazdým bunu. Her satýrýnda bu mektubun gözyaþýmýn harcý var, beni bu kadar hercümerç etmeye de hakkýn yok!

            Gezdiðimiz yerler yetim, oturduðumuz yerler öksüz, Elazýð soðuk, çekilmez ve inan ki sevdiceðim yaþanýlmaz. Buna sebep sensizliktir. Ne kadar da tekim bu þehirde, ne kadar da yalnýzým, ne kadar da yazýðým. Tek azýðým sensin. Sayýlý gün çabuk geçermiþ diyorlar ya inanmam. Sayýlý gün saydýrarak geçiyor inan. Kýrmýzý mendil sana olan hasretimdir. Ýnsan bir þehri niye sever? Ve bu þehri niye seviyorum? Bulmacamsýn. Þiirlerimde mazmunumsun. Aþkta mahkumunum, mecburunum, meftununum.

            Sevgilim, kýrmýzý gül sana olan sevgimdir. Bu yüzden mektubumu kýrmýzý mendile sardým. Bir nevi sensiz halimi kefenledim. Dýþý seni yaksýn istedim, içi beni yakmýþ zaten biliyorum. En kýsa sürede görüþmeyi nasip etsin Rabbim. Bunu diliyorum. Tez elden kavuþmayý... Ele ele tutuþmayý... Göz göze bakýþmayý... Ayný havayý solumayý... Ayný bardakta çay içmeyi... Ayný sokakta gezmeyi... Ve saçlarýna papatyadan bir taç takmayý...

            Mektubumu burada bitiriyorum ama aþkýmýzýn bir ömür boyu süreceðini biliyorum. Hasretle öpüyorum seni.