Dil lal olur sukuta erer bak gönül konuşur
Arama sen nedensiz neden boş yere sebep
Boş yere gider mi o meçhule ak gidenler
Ummanda zerreleri okur gönül kapısı
O Meçhule gidenler o Resulü
sevenler
Yer altında hiç çıkmaz sokağıma bakanlar
Çıkmaz sokak içinde gönlü biz kapatanlar
Umman da adımları okur gönül kapısı
Gönül kapısını sen açmazsan muamma
Zahmetsiz olur mu hiç vuslata yar kavuşma
Dar olur geniş kapı bilmeyene sen kanma
Umman da bakışları okur gönül kapısı
Gönlünün kapısından aç gir ömür uzanır
Zaman iyimi olur kötümü kim ne bilir
Acının mevsiminde yaşamayan ne bilir
Hüzünlü ağıt kokar düşsüz rüya görmeyen
Umman da düşlerini okur gönül kapısı
Kaypak gönül geleni bekleme o hiç gelmez
Gülmek için aç gönlü yoksa hiç yüzün gülmez
Anlamazsın ahiret için can seveni
Umman umman ölümü okur gönül kapısı
Kul Mehmet der ki sözler aslanın mı ağzında
Dipsiz o yamaçlarda kuyuya kim koşuyor
Hasret sokaklarında kim nasılda yaşıyor
Mazisi silik olan
kimden yardım istiyor
Ummanda mazileri okur gönül kapısı
Mehmet Aluç