Özgürler ve köleler
Can ve mal güvenliği bilmez
kimseler
Ticarette vardı hileli sahtekârlık
çaresiz eller
Batıl zihniyet
hurafeler etrafı kuşatmış aciz kullar
Hak yol kaybolmuş evde
gönülde putlar
Kuvvetli zayıfı eziyor amansız
kalıyor tüm kullar
Maddi manevi çöküntü
yıkıntı tüm yollar
Gönüller beyhude çaresiz
kollar
Sarılmayı bekler
gönüller
Beklerler açsın solan
gonca güller
Kimsesizliğin çaresizliğinde
ağlıyor gözler
Titrer tüm dudaklar
çeker ah ile dolaşır arşta sözler
Allah diye göğü
kaplıyor gönüller
Toprak secdeye duyar
özlem
Secde ’siz kuruyor
soluyor kâinat toprak her an
Beklenen Şahadet için
doğuyor işte günler
İnsanlığın kurtuluşu
için
Miladın 571, Rebiyülevvel
ayının 12.gecesi
Mekke ufukları
ağarırken nur nur
Peygamber Efendimiz kâinata onur
Hz.Muhammed-ül Mustafa Sallallâhü Aleyhi ve
Sellem
Dünyayı şereflendirdi o
gün
O'nun doğduğu sabah, âlem başka bir âlem oldu,
Cihan nurla doldu o gün
O'nun teşrifleri sıradan bir hâdise değildi
Cibril ve melekler nuru
yayıyordu kâinata bu gece
Bütün peygamberlerin
Geleceğini müjdelediği ins-ü cin'in ve
melâikei kiramın
Teşriflerini beklediği bir peygamberdi O Rahmet
ellil âlemin
Bu yüzden, geceler içinde benzeri yoktur
Kâinatın en azametli
hâdisesi bu gece vukua gelmiştir
Bütün âlem bu geceyi bekliyordu
Nursuz secde ’siz kalan
kâinat nurların nurunu bekliyordu
Gül kokan
Yanında kalan gül kokan
Elini veren güller gibi
kokan geliyordu
Nakış nakış imanı gönle
işleyen geliyordu
Kuşlar ötmezdi neden
diyenler bilemezdi
Nura muhtaçtı kâinat
kuşlar ötmezdi
Rahmet olmayınca
nimetler bereketli olmazdı
Ağlayanlar gülmezdi
Beklenirdi seherde
doğsun âlemlere rahmet nur nur
Doğdu işte nur kâinata
bu gece
Nurla doldu kâinat o
gece
Doğdu Mekke’de nur kâinata
bu gece
Nur doldu kâinata hece
hece
Nura imana muhtaç
gündüzler geceler her gece
Cennette huriler güler
bu gece
Kokusu cennet gülünden
Gülüşü cennet ilinden
Bakışı Rahmanın
merhametinden
Doğuşu insanlığın
kurtuluşu için Rahman’ın rahmetinden
İsmine halk olundu
cümle cihan
İsmi anılır gönüldedir
her an her zaman
Âlemlere Rahmet doğdu
dokundu Rahman tenlere
Velvele düştü insanlara
zulüm edenlere
Yıkıldı putlar saraylar
söndü binlerce yıl sönmeyen ateş
Doğdu nurun ışığı doğdu
ol güneş
Zalimlerin yüreğine
saplandı ok
Artık bundan sonra
onların ıstırabı çok
Zülüm görenlerin
derdine artık derman çok
Doğdu Mekke’de nur kâinata
bu gece
Bu nur sağırı körü
uyandırdı
İnanmayanlar sonunda
zaten kör ve sağırdı
Dünyada ve ahirette halleri
pek ağırdı
Doğuşuyla kâinat
gelişiyle uyandı
Artık kıyamdaydı dünya kâinat
nurların nuru için
Toprak secdeyle
berekete hazırdı
Ölüm ağırlığında
dünyaya can geldi
Doğdu Mekke’de nur kâinata
bu gece
Kâinat nurla oldu
soluklanan
İnsanlık nurla oldu
koklanan
Nur gül kokusuyla geldi
can olan
Rahmetellil Âlemindir
Nur Ahmet nurla kâinata dolan
Mehmet Aluç