Bir müddet þiire, ara vermiþtim,

Adeta baharým, hazaným oldu,

Aslýnda postumu, yere sermiþtim,

Damarýmda serum, sýzaným oldu.

Baþýndan sonuna, çekilir nazýn,

Heceyle birlikte, serbesttir yazýn,

Dökülür besteye, inceden sýzýn,

Tezene elimde, kýzaným oldu.

Bazen neþe idin, bazen de hüzün,

En acýlý günde, tatlý bir sözün,

Uzaktan seyreder, görünmez yüzün,

Sabah namazýna, ezaným oldu.

Yaðmasa yaðmurum, akmasa selim,

Düþürsem kalemi, tutmasa elim,

Seviyorum derken lal olsa dilim,

Aþkýma nameler, yazaným oldu.

Bir gün destan isen bir günde kýta,

Oðul diye nasihat, verir ya ata,

Boynumu büksem, dursam rabýta,

Öðrendiðim her þey kazaným oldu.

Tek bir kelam ile dünyayý veren,

Mecnunu kolundan tutup çeviren,

Ferhat deðil miydi daðlar deviren,

Ölmeden nefsime suzaným oldu.

Ne olduysa bilmem haber vermedi,

Zaten noksan olan aklým ermedi,

Tez canlý yüreðim, hayra yormadý,

Görünmez ilhamým üzenim oldu.

                    Kadir KÜÇÜKKARATAÞ