"Kapýmýza deðil, kalbimize vuran buyursun.." (Þems)

Kara kýþ mý daha soðuk sevgilim, yoksa sensizlik mi? Üþüyorum.. Kutup ayazýnda kalbim, ýssýzlýðýnýn perde arkasýnda donuyorum, mevsimsiz zamanlarýn alacakaranlýðýyým bugün.. Tut elimi.. Hadi, býrakma beni bir baþýma, yalnýz baþýma, kendi baþýma, koyma beni bu kör olasý yalnýzlýðýn lanetli kollarýna.. Bilirsin seni nasýl sevdiðimi, peki bilmez misin nasýl özlediðimi? Tut elimi.. Bak dondu herbir yaný yüreðimin yokluðunda.. Gölgemin koyuluðunda tüketiyorum sensizliði, bitmiyor! Geçmiyor vakit, dinmiyor hasretin!

Ýstersen haber vermeden gel.. Habersizce.. Ýstersen þimdi gel.. Hemen gel.. Bugün gel.. Bu gece gel.. Sen sadece gel.. Bak ne haldeyim sen yokken ben, kendi gözlerinle gör! Sar merhemi sen olan onulmaz yaralarýmý, sil bir sana akan gözyaþlarýmý, topla avuçlarýmdan can kýrýklarýmý, kurtar beni dipsiz kuyulardan, sar beni sýmsýký sýcaklýðýnda.. Mevsimleri bekleme, seneleri ekleme, gururunu üzerinden soyun da gel.. Hatalarýmý affet de gel, cahilliðime ver de gel, yanlýþlarýmý sil de gel, sevdamý bil de gel.. Gel sevgilim, donmadan bu yürek daha fazla! 

Baktým her yolum sana çýkýyor, ne yana dönersem döneyim sen varsýn ömrümde.. Baktým her yaným "sen" diye kanýyor, kime bakarsam bakayým hep sen varsýn gözlerimde.. Baktým bu yürek sen varsan atýyor, sen varsan yaþýyor, sen yoksan feriþtahý gelse nafile.. Baktým kýldýðým her rekatýn duasý sen, baktým ettiðim her duanýn baþrolünde sen, baktým sabah ilk sözüm gece son dileðim bir tek sen.. Alnýmda ismin, kulaðýmda sesin, bakmaya kýyamadýðým güzelliðin, sen benim deðiþmez kaderimsin.. Gel sevgilim, ölümlerin en kötüsüyle cezalandýrmadan beni..

Adýn en güzel kelimedir seninle dolu daðarcýðýmda, ezberimdesin her nefes alýþýmda, vazgeçer miyim sanýyorsun ben senden velev ki bu sevda uðruna baþýmý kesseler giyotinde, sallandýrsalar ibreti alem olsun diye daraðacýnda.. Ne büyük bir mutluluktur bana! Ölüm bile kutsaldýr senin yoluna; çýkabilir miyim sanýyorsun aþkýnýn þehidi olmaktan daha yüksek daha ulu bir makama? Senin varlýðýn bana sevgilim, bu dünyadaki cennet; öyleyse gel artýk sevgilim, ateþlerden azad et, cehennem ateþlerinde sensizliðin özlemiyle yanan bu yüreði kurtar, cennetinle beni lütfet..

Sensizliðin üç – beþ nöbetindeyim, vakit sabaha daha çok var! Gel neredeysen, gel de dindir bu hasreti sevgili yar.. Gözlerim kan çanaðý, uykularým darmadaðýn, sokaklar sus pus, gökyüzü yýldýzsýz, her yer karanlýk, adým adým fersah fersah arþýnlýyorum sensiz bir anlam ifade etmeyen bu lanet olasý þehrin caddelerini düþüncelerim bulanýk; gel artýk sevgili, acýtýyor aþkýn, dinmiyor sol yanýmdaki keskin sancýn.. Yüreðim yetim, yüreðim öksüz, yüreðim koca dünyada kimsesiz, varsýn yýkýlsýn bu dünya varsýn yansýn bu dünya eðer ki hayat geçecekse sensiz.. 

Müezzin yanýk sesiyle doldururken yeni bir günün sabah sessizliðini, çarpýk kentleþmenin babasýz çocuðu bu biçimsiz sokaklarýn yaðmur çukurlarýyla yaralý taþ toprak yollarýnda beynimin odalarý seninle doluyken ayaklarýmýn götürdüðü yerlerde dolanýyorum gölgem ardýmda bir baþýma seni ararken gözlerim turuncu kýzýllýðýn maviyle buluþtuðu uykuya haram bir gecenin gün doðumunda.. Bak; turuncu ile mavi bir oluyor, hem de hemen her gün hasretle, kucaklaþýyorlar birbirlerine özlemle, hem sabah þafaðýnda hem de akþam demlerinde.. Gel sevgilim, gel bana artýk sen de; iki yürek tek beden olalým seninle!

Bir hayat kaldýysa eðer yaþanacak, tek bir gün bile olsa bu, sadece seninle olmalý, yalnýzca seninle olmalý.. Nasýl senden öncesi yoksa zihnimde, senden sonrasý da yok ömrümde.. Seninle baþlayan bu hayat takvimim, seninle sürecek, seninle son bulacak sevgilim.. Miladýmsýn! Ondandýr bu ýsrarým geliþine, ondandýr bu ýsrarým dönmemeye yeniden o herþeyin anlamsýz o herþeyin manasýz o herþeyin karanlýktan ibaret olduðu cahiliyye devrime.. Gel sevgilim, yüreði yüreðimin sahibi ömrümce, gel de güneþim ol, çöz buzlarýmý kutsal sevginle..

Sensizlik zor.. Çok zor.. Ama sensizliðin ne kadar zor olduðunu bana sor sevgilim.. Sensizlik bir o kadar da soðuk.. Çok soðuk.. Heyhat! Kara kýþlar ne kalmýþ sensizliðin yanýnda! En yüksek daðýn zirvesine týrmanýp seni seviyorum diye haykýrarak kendini boþluða býrakmak þimdi sensizlik.. Çöl ortasýnda akbabalara yem olmayý beklerken susuzluktan kendinden geçmiþ bedevinin gördüðü serap þimdi sensizlik.. Tek baþýna düþman ordusuna kafa tutan maðrur savaþçýlarýn bile bile ölüme gitmesi þimdi sensizlik.. Sonunda hep ölüm olacaðýný bile bile hasretini büyütmek damarlarýmda sensizlik.. Gel sevgilim, bu beden yokluklara karýþmadan gel.. Gel sevgilim, sensizlik üzerime yapýþmadan  gel.. Çünkü ben seni çok seviyorum..

"Aþký kalem yazmazki kitaplarda bulasýn.." Þems